sfaulować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przekroczyć przepisy gry sportowej, popełniając faul

[sfałlować]

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

sfaulować bramkarza, napastnika, obrońcę, piłkarza, pomocnika, zawodnika; przeciwnika, rywala
sfaulować bez piłki
sfaulować na linii pola karnego
sfaulować kogoś od tyłu
sfaulować przed polem karnym
sfaulować w obrębie czegoś, w polu karnym
sfaulować kogoś z tyłu
sfaulować brutalnie, ostro

	[...] bramkarz Maciej Zając sfaulował poza polem karnym Roberta Szczota. Przepisy mówią, że za to przewinienie należy się czerwona kartka. źródło: NKJP: Michał Karpiński: Tysiąc pomysłów, Gazeta Wrocławska, 2003-03-17
	Stało się regułą, że piłkarz, który sfaulował, niewinnie unosi rączki do góry na znak, że on nikogo nie dotknął. źródło: NKJP: Daniel Passent: Na złość kibicom, Polityka, 2006-07-08
	Absolutnie nie sfaulowałem napastnika Śląska. To prawda, że wyciągnąłem nogę, lecz nawet go nie dotknąłem. źródło: NKJP: (AL): Po meczu Śląsk - Hutnik, Gazeta Wrocławska nr 03/08, 1999
	W 30 min będący sam na sam z bramkarzem Jaskółka został na 17. metrze sfaulowany. Był tak ciągnięty, że podarto na nim koszulkę. źródło: NKJP: Klasa A, Krosno, Dziennik Polski, 2001-04-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sfaulowałem +(e)m sfaulował	sfaulowałam +(e)m sfaulowała	sfaulowałom +(e)m sfaulowało	sfaulowaliśmy +(e)śmy sfaulowali	sfaulowałyśmy +(e)śmy sfaulowały
2 os.	sfaulowałeś +(e)ś sfaulował	sfaulowałaś +(e)ś sfaulowała	sfaulowałoś +(e)ś sfaulowało	sfaulowaliście +(e)ście sfaulowali	sfaulowałyście +(e)ście sfaulowały
3 os.	sfaulował	sfaulowała	sfaulowało	sfaulowali	sfaulowały

bezosobnik: sfaulowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sfaulujmy
2 os.	sfauluj	sfaulujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sfaulowałbym bym sfaulował	sfaulowałabym bym sfaulowała	sfaulowałobym bym sfaulowało	sfaulowalibyśmy byśmy sfaulowali	sfaulowałybyśmy byśmy sfaulowały
2 os.	sfaulowałbyś byś sfaulował	sfaulowałabyś byś sfaulowała	sfaulowałobyś byś sfaulowało	sfaulowalibyście byście sfaulowali	sfaulowałybyście byście sfaulowały
3 os.	sfaulowałby by sfaulował	sfaulowałaby by sfaulowała	sfaulowałoby by sfaulowało	sfaulowaliby by sfaulowali	sfaulowałyby by sfaulowały

bezosobnik: sfaulowano by

bezokolicznik: sfaulować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sfaulowawszy

gerundium: sfaulowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: sfaulowany

odpowiednik aspektowy: faulować

+

sfaulować

+

(KOGO)

Od: faul