sfaulować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

książk. postąpić niezgodnie z przyjętymi normami w celu zaszkodzenia komuś lub zwyciężenia go

Wymowa

[sfałlować]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Cytaty

Kampania się rozpoczęła i już teraz widać, że będzie ona bezpardonowa. Pierwsi sfaulowali konserwatyści - dokleili Blairowi przekrwione diabelskie oczy.

źródło: NKJP: Marek Rybarczyk: Wielka Brytania. Do wyborów mniej niż rok, Gazeta Wyborcza, 1996-09-05

[...] w czasie walki wyborczej, a polityka zatruwa biografie ludzkie, w 1895 r. sfaulowano go przy wyborach do Sejmu galicyjskiego bardzo okrutnie, zniszczono go epitetami.

źródło: NKJP: 79. posiedzenie Senatu RP, stenogram, wersja robocza

To wszystko po prostu jest absurdalne, jeśli się ma pomyśleć, że można było właśnie artystkę w ten sposób sfaulować, że się ją karze grzywną za wypowiedź na temat autorów Biblii [...].

źródło: PAP, Newsweek Polska, 2012 -01-24 (polska.newsweek.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	sfauluję	sfaulujemy
2 os.	sfaulujesz	sfaulujecie
3 os.	sfauluje	sfaulują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sfaulowałem +(e)m sfaulował	sfaulowałam +(e)m sfaulowała	sfaulowałom +(e)m sfaulowało	sfaulowaliśmy +(e)śmy sfaulowali	sfaulowałyśmy +(e)śmy sfaulowały
2 os.	sfaulowałeś +(e)ś sfaulował	sfaulowałaś +(e)ś sfaulowała	sfaulowałoś +(e)ś sfaulowało	sfaulowaliście +(e)ście sfaulowali	sfaulowałyście +(e)ście sfaulowały
3 os.	sfaulował	sfaulowała	sfaulowało	sfaulowali	sfaulowały

bezosobnik: sfaulowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sfaulujmy
2 os.	sfauluj	sfaulujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sfaulowałbym bym sfaulował	sfaulowałabym bym sfaulowała	sfaulowałobym bym sfaulowało	sfaulowalibyśmy byśmy sfaulowali	sfaulowałybyśmy byśmy sfaulowały
2 os.	sfaulowałbyś byś sfaulował	sfaulowałabyś byś sfaulowała	sfaulowałobyś byś sfaulowało	sfaulowalibyście byście sfaulowali	sfaulowałybyście byście sfaulowały
3 os.	sfaulowałby by sfaulował	sfaulowałaby by sfaulowała	sfaulowałoby by sfaulowało	sfaulowaliby by sfaulowali	sfaulowałyby by sfaulowały

bezosobnik: sfaulowano by

bezokolicznik: sfaulować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sfaulowawszy

gerundium: sfaulowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	sfaulowanie	sfaulowania
D.	sfaulowania	sfaulowań
C.	sfaulowaniu	sfaulowaniom
B.	sfaulowanie	sfaulowania
N.	sfaulowaniem	sfaulowaniami
Ms.	sfaulowaniu	sfaulowaniach
W.	sfaulowanie	sfaulowania

imiesłów przymiotnikowy bierny: sfaulowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	sfaulowany	sfaulowany	sfaulowany	sfaulowane	sfaulowana
D.	sfaulowanego	sfaulowanego	sfaulowanego	sfaulowanego	sfaulowanej
C.	sfaulowanemu	sfaulowanemu	sfaulowanemu	sfaulowanemu	sfaulowanej
B.	sfaulowanego	sfaulowanego	sfaulowany	sfaulowane	sfaulowaną
N.	sfaulowanym	sfaulowanym	sfaulowanym	sfaulowanym	sfaulowaną
Ms.	sfaulowanym	sfaulowanym	sfaulowanym	sfaulowanym	sfaulowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	sfaulowani	sfaulowani	sfaulowane	sfaulowane
D.	sfaulowanych	sfaulowanych	sfaulowanych	sfaulowanych
C.	sfaulowanym	sfaulowanym	sfaulowanym	sfaulowanym
B.	sfaulowanych	sfaulowanych	sfaulowanych	sfaulowane
N.	sfaulowanymi	sfaulowanymi	sfaulowanymi	sfaulowanymi
Ms.	sfaulowanych	sfaulowanych	sfaulowanych	sfaulowanych

odpowiednik aspektowy: faulować

Składnia

+

sfaulować

+

(KOGO)

Pochodzenie

Od: faul