Jest to jedyny utwór, jaki potrafię zagrać. Kocham muzykę, nie umiem czytać nut.
źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: Charleston, 2002
Grała z pamięci, nie widząc nut. Dźwięki przebiegały pod jej palcami, rozpędzonymi po czarno-białych klawiszach, a sama dziewczynka, skupiona, wyprostowana, przenosiła zasłuchaną rodzinę w niezwykłe krainy.