potopić - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

spędzić pewien czas na piciu czegoś, co ma poprawić czyjś nastrój

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

używki

[…] z wieczora udałem się do hotelowego baru, aby trochę potopić swe smutki w tamtejszym piwie.

źródło: NKJP: Jaroslaw Krawczyk: Koszulka w szkocką kratkę, Gazeta Wyborcza, 1996-11-29

Czasem lubię sobie posłuchać dołujących kawałków, popłakać, trochę powspominać, potopić smutki w ulubionym kakao.

źródło: Internet: photoblog.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	potopiłem +(e)m potopił	potopiłam +(e)m potopiła	potopiłom +(e)m potopiło	potopiliśmy +(e)śmy potopili	potopiłyśmy +(e)śmy potopiły
2 os.	potopiłeś +(e)ś potopił	potopiłaś +(e)ś potopiła	potopiłoś +(e)ś potopiło	potopiliście +(e)ście potopili	potopiłyście +(e)ście potopiły
3 os.	potopił	potopiła	potopiło	potopili	potopiły

bezosobnik: potopiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		potopmy
2 os.	potop	potopcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	potopiłbym bym potopił	potopiłabym bym potopiła	potopiłobym bym potopiło	potopilibyśmy byśmy potopili	potopiłybyśmy byśmy potopiły
2 os.	potopiłbyś byś potopił	potopiłabyś byś potopiła	potopiłobyś byś potopiło	potopilibyście byście potopili	potopiłybyście byście potopiły
3 os.	potopiłby by potopił	potopiłaby by potopiła	potopiłoby by potopiło	potopiliby by potopili	potopiłyby by potopiły

bezosobnik: potopiono by

bezokolicznik: potopić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: potopiwszy

gerundium: potopienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: potopiony

+

potopić

+

CO[sub]pl[/sub] + w CZYM

psł. *potopiti 'utopić, zatopić; zalać, pozalewać, pozatapiać'

Zob. topić (kocięta)