czarujący - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

taki, który wyglądem i zachowaniem zyskuje sympatię innych ludzi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

synonimy:

ujmujący
uroczy
urokliwy

czarujący chłopak, drań, konferansjer, łajdak, mężczyzna, młodzieniec, nieznajomy, pan; czarująca dama, dziewczyna, kobieta, osoba, panna, postać
przystojny i czarujący; piękna i czarująca

	Znajomej opowiadała, że obok niej w pokoju mieszkał czarujący mężczyzna, nawet pochodzi z jej rodzinnych stron. źródło: NKJP: Edyta Gietka: List do mordercy, Polityka, 2009-05-23
	Dla nas, przyjaciół Dygata, był on malowniczą i czarującą postacią, pełną wdzięku i wielu śmiesznostek. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
	Jego życie starczyłoby na fabułę kilku filmów przygodowych, kryminalnych i szpiegowskich: czarujący oszust, sprytny szantażysta, genialny intrygant, inteligenty gracz. źródło: NKJP: Edward Augustyn: Ojciec Pio i szemrane towarzystwo (7), Głos Ojca Pio, 2010
	- To niezwykle czarujący sukinsyn - mówi o nim jego przyjaciel Matt Damon. źródło: NKJP: Julia Wojnowicz: Dobry kumpel, Cosmopolitan, nr 10, 1998
	Ta niesamowicie piękna dziewczyna nie gra wyłącznie czarujących ślicznotek i ma na swoim koncie również poważniejsze osiągnięcia. źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Piękni dwudziestoletni, Polityka, 2006-07-29

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. czarować