-
1.
książk. osoba łagodna, refleksyjna i skłonna do zadumy, powolnie reagująca na różne bodźce -
[melancholik] lub [melãncholik]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- choleryk i melancholik, flegmatyk i melancholik, sangwinik i melancholik
- być melancholikiem
-
Melancholik jest wyciszony, skupiony na swoim wnętrzu (a nie na kontakcie ze światem), refleksyjny, można by rzec - tajemniczy.
źródło: NKJP: Bogna Wolniak: Jesteś melancholikiem, Gazeta Wrocławska, 2003-07-26
Z Alcesta, jak wiadomo, można w teatrze zrobić albo choleryka, albo melancholika.
źródło: NKJP: Tadeusz Nyczek: Z teatru, Gazeta Wyborcza, 1992-06-05
- Pańskie filmy w miarę upływu czasu stają się coraz bardziej ponure. To sprawa wieku? - Nie. Ja mam taką naturę, jestem melancholikiem. Być może mój wrodzony pesymizm daje coraz mocniej o sobie znać.
źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Muszę zrobić film jesienią, Polityka, 2002-11-02
Według dr. Tadeusza Parnowskiego jednym z istotnych czynników jest także typ osobowości. Melancholicy, którzy przyjmują wycofaną postawę wobec życia, głęboko przeżywają porażki i postrzegają rzeczywistość w czarno-białych kategoriach, mogą z czasem stać się skrupulatni i sumienni, aż do natręctwa.
źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Moc siwych głów, czyli jak się dobrze zestarzeć, Polityka, 2003-04-12
Nie mam jednak żadnej fachowej wiedzy na temat melancholików i pozostałych 3 typów temperamentu, więc nie będę próbować udowadniać mojej racji.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. melancholik
melancholicy
ndepr melancholiki
depr D. melancholika
melancholików
C. melancholikowi
melancholikom
B. melancholika
melancholików
N. melancholikiem
melancholikami
Ms. melancholiku
melancholikach
W. melancholiku
melancholicy
ndepr melancholiki
depr -
łac. melancholicus
z gr. melancholikós 'cierpiący na melancholię, chory umysłowo; pobudliwy'