co I

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. to, co

  • 1.

    wskazuje na to, że to, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym, dotyczy tego, o czym mowa w zdaniu podrzędnym
  • W użyciu przy zaimku osobowym, wskazującym  ten  oraz  ktoś  uważane za potoczne. Neutralne w takich kontekstach jest użycie zaimka  który  (ci, co przyszli - ci, którzy przyszli) lub  kto  (trzeba kogoś, co by myślał samodzielnie - trzeba kogoś, kto by myślał samodzielnie).

  • wykładnik nie-osoby

  • (quasi)synonimy:  co to
    jak II
  • Żywił się tym, co wyżebrał od dobrych ludzi.

    źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986

    Anglik chce wyjaśnić Zoe, że wszystko, co sobie uroiła pod czarnymi łukami brwi, pod śniadym czółkiem, to brednia, przekłamanie i zwid (...).

    źródło: NKJP: Piotr Siemion: Niskie Łąki, 2000

    Myślałem o tym, że mama powinna jechać nawet bez nas do Zakopanego, może by jej wreszcie minął ten paskudny kaszel, co ją męczy.

    źródło: NKJP: Stanisław Kowalewski: Czarne okna, 1961

    Nikt z ludzi nie ma mocy unicestwiania bytu, ale każdy ma wolność odmówienia wartości temu, co zostało stworzone jako dobre.

    źródło: NKJP: Józef Tischner: Świat ludzkiej nadziei : wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1975

    W Dukli jest rynek z graniastą wieżą, knajpa „Graniczna”, czasami jest praca dla tych, co nie potrafią prawie nic.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1955

  • część mowy: relator

    podklasa: obiektu

    Inne uwagi

    Odmiana zgodna z odmianą  co I 

  • _: Zd.Nadrz., co _: Zd.Podrz.
    korelat: fakultatywny:  to 
    szyk: obligatoryjna antepozycja względem Zd.Podrz.,
    zmienny względem Zd.Nadrz.
  • psł. *čьso