-
3.
wprowadza pytanie o to, o czym można orzec to, co jest powiedziane w odpowiednim zdaniu -
Z "chcieć" niezgodnie z wymaganiami czasownika w bierniku: Co chcesz za notatki?
Możliwe także w użyciu finalnym: Nie pamiętasz, z kim tam byłeś, co? Tego typu konteksty często mają odcień ironiczny, sugerujący, że jest przeciwnie niż sugeruje pytanie.
Często używane samodzielnie (Co?), gdy mówiący nie usłyszał dokładnie tego, co było powiedziane lub usłyszał, ale nie może uwierzyć, że to jest prawda.
W mówionej polszczyźnie częste przy powitaniu: Co słychać?, Co tam?, Co porabiasz?, Co u ciebie? -
wykładnik obiektu
-
- Co mi dasz, co mi dasz za moje jabłko złote? - zapytała śpiewnym głosem, zgodnie z protokołem przewidzianym na taką okoliczność.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
Czego się napijesz?
źródło: NKJP: Juliusz Machulski, Piotr Wereśniak, Ryszard Zatorski: Kiler, 1997
Z czego żyjesz? Czym się zajmujesz?
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
W czym mogła jej przeszkadzać Esmeralda?
źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000
Co ciekawego zobaczyli autorzy programu w Toruniu?
źródło: NKJP: Małgorzata Litwin: A to Toruń właśnie, Gazeta Miejska nr 3 (46), 2000
-
część mowy: zaimek pytajny
Inne uwagi
Odmiana zgodna z odmianą co I
-
co_
Zd.pyt.
Jeśli z Przym., to z Przym.w dopelniaczu, gdy co w mianowniku i bierniku. W innych wypadkach przypadek co i Przym. uzgadniany, zależny od czasownika w Zd.pyt..szyk: stały: antepozycja wobec zdania; postpozycja jedynie względem przyimka wymaganego przez czasownik zdania -
psł. *čьso
-
Używanie pytajnika czemu zamiast dlaczego uznawane jest za niepoprawne.