zgnieść - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

mocno nacisnąwszy, spowodować, że coś straciło swój kształt lub rozpadło się na kawałki

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

synonimy:

pognieść
sprasować
zmiażdżyć

	Nie wiem, czy mu tam po drodze czegoś nie złamałem. [...] Tyle że mi gówniarz zgniótł oprawkę od Armaniego, a to jest nowa kolekcja i w Warszawie takiej nie kupię. źródło: NKJP: Marek Kochan: Ballada o dobrym dresiarzu, 2005
	Jego biała morda wcisnęła się między moje kolana, piłka zapiszczała, kiedy zgniótł ją szczękami. źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008
	Dłoń mocno ścisnęła słuchawkę, jakby chciała zgnieść. źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
	Podczas pracy zespołów roboczych kopaczek lub kombajnów bulwy ulegają różnym uszkodzeniom, jak: otarcie skórki, obicie bez skaleczenia, nacięcie, pęknięcie, zgniecenie lub zmiażdżenie. źródło: NKJP: Kazimierz Jabłoński: Ziemniak Polski: brak, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgniotłem +(e)m zgniótł	zgniotłam +(e)m zgniotła	zgniotłom +(e)m zgniotło	zgnietliśmy +(e)śmy zgnietli	zgniotłyśmy +(e)śmy zgniotły
2 os.	zgniotłeś +(e)ś zgniótł	zgniotłaś +(e)ś zgniotła	zgniotłoś +(e)ś zgniotło	zgnietliście +(e)ście zgnietli	zgniotłyście +(e)ście zgniotły
3 os.	zgniótł	zgniotła	zgniotło	zgnietli	zgniotły

bezosobnik: zgnieciono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zgniećmy
2 os.	zgnieć	zgniećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgniótłbym bym zgniótł	zgniotłabym bym zgniotła	zgniotłobym bym zgniotło	zgnietlibyśmy byśmy zgnietli	zgniotłybyśmy byśmy zgniotły
2 os.	zgniótłbyś byś zgniótł	zgniotłabyś byś zgniotła	zgniotłobyś byś zgniotło	zgnietlibyście byście zgnietli	zgniotłybyście byście zgniotły
3 os.	zgniótłby by zgniótł	zgniotłaby by zgniotła	zgniotłoby by zgniotło	zgnietliby by zgnietli	zgniotłyby by zgniotły

bezosobnik: zgnieciono by

bezokolicznik: zgnieść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zgniótłszy

gerundium: zgniecenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zgnieciony

odpowiedniki aspektowe: gnieść , zgniatać

+

zgnieść

+

CO + (CZYM)

Zob. gnieść