monolog liryczny

Należą do nich również owe Oświadczyny, w których wyznanie miłosne, a więc sui generis monolog liryczny przeobraża się w szeroko rozbudowane wydarzenie, usytuowane w charakterystycznej scenerii, z niezwykle delikatnym odczuciem chwili, jej wyjątkowego znaczenia i z uwydatnieniem szczególnego uroku mentalności ludowej, w której rzeczywistość ziemska tworzy nierozerwalną jedność z naiwnie pojmowanym światem nadziemskim.

źródło: NKJP: Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska, 1994

Mam na myśli ów trójkąt bermudzki, jaki tworzy przestrzeń gatunkowa umiejscowiona dokładnie pomiędzy krzyżującymi się granicami trzech rodzajów literackich i odpowiadających im trzech form podawczych: narracji, monologu lirycznego i dramatycznego dialogu.

źródło: NKJP: Stanisław Barańczak: Poezja i duch uogólnienia, 1996

W monologu lirycznym autor zwraca się do adresatki dedykacji wysławiając jej cnoty i chwalebne czyny. Już w pierwszych dwóch wersach wylicza on szereg epitetów charakteryzujących monarchinię: mądra (), niezrównana (), najłagodniejsza z władców (? „? ), zrodzona na świat dla sławy.

źródło: NKJP: Anna Warda: Z obserwacji nad dedykacjami mecenasowskimi w osiemnastowiecznej Rosji, 2000

Dlaczego komunikat tego wiersza przypisany jest od rzeczywistego aktu mowy? (Nie jest to bowiem ani monolog liryczny, ani epicka opowieść, ani dialog - to relacja, taka zimna, gazetowa).

źródło: NKJP: Internet