unieważnić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

przestać istnieć lub obowiązywać i stać się nieważnym

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

Połączenia

bilet, dokument unieważnił się; recepta, umowa unieważniła się

Cytaty

[...] postępowanie przetargowe samoistnie się unieważniło i niezbędne jest wszczęcie ponownej procedury przetargowej.

źródło: NKJP: Joanna Solska: Burmistrz nie podpisał, Dziennik Polski, 2005-08-05

Wydawało mi się, że nie czułem cierpienia zwierząt, które zabijałem. [...] Ale to się zdarzyło! Nie znikło, nie unieważniło się.

źródło: NKJP: Internet

Wciągani do konspiracji w obliczu klęski III Rzeszy i w świadomości popełnionych przez nią zbrodni, często, nawet bardzo często, udział swój uzależniali od usunięcia Hitlera i tym samym unieważnienia się wiążącej ich przysięgi.

źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Świadectwo, 1992-07-20

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	unieważnię się	unieważnimy się
2 os.	unieważnisz się	unieważnicie się
3 os.	unieważni się	unieważnią się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unieważniłem się +(e)m się unieważnił	unieważniłam się +(e)m się unieważniła	unieważniłom się +(e)m się unieważniło	unieważniliśmy się +(e)śmy się unieważnili	unieważniłyśmy się +(e)śmy się unieważniły
2 os.	unieważniłeś się +(e)ś się unieważnił	unieważniłaś się +(e)ś się unieważniła	unieważniłoś się +(e)ś się unieważniło	unieważniliście się +(e)ście się unieważnili	unieważniłyście się +(e)ście się unieważniły
3 os.	unieważnił się	unieważniła się	unieważniło się	unieważnili się	unieważniły się

bezosobnik: unieważniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		unieważnijmy się
2 os.	unieważnij się	unieważnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unieważniłbym się bym się unieważnił	unieważniłabym się bym się unieważniła	unieważniłobym się bym się unieważniło	unieważnilibyśmy się byśmy się unieważnili	unieważniłybyśmy się byśmy się unieważniły
2 os.	unieważniłbyś się byś się unieważnił	unieważniłabyś się byś się unieważniła	unieważniłobyś się byś się unieważniło	unieważnilibyście się byście się unieważnili	unieważniłybyście się byście się unieważniły
3 os.	unieważniłby się by się unieważnił	unieważniłaby się by się unieważniła	unieważniłoby się by się unieważniło	unieważniliby się by się unieważnili	unieważniłyby się by się unieważniły

bezosobnik: unieważniono by się

bezokolicznik: unieważnić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: unieważniwszy się

gerundium: unieważnienie się

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	unieważnienie się	unieważnienia się
D.	unieważnienia się	unieważnień się
C.	unieważnieniu się	unieważnieniom się
B.	unieważnienie się	unieważnienia się
N.	unieważnieniem się	unieważnieniami się
Ms.	unieważnieniu się	unieważnieniach się
W.	unieważnienie się	unieważnienia się

odpowiednik aspektowy: unieważniać się

Pochodzenie

Zob. ważny