arystotelizm

Historycy Średniowiecza stwierdzają nagłą penetrację dzieł Arystotelesa w zachodniej Europie i ukazują doniosłe następstwa tego fenomenu w dziedzinie teologii. Dzieli on mianowicie Średniowiecze na dwie epoki. Pierwszą, sięgającą do XII w., w której panował na Zachodzie niepodzielnie platonizm; drugą, zaczynającą się w początkach XIII w., w której dominował arystotelizm, [...]

źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996

W okresie renesansu arystotelizm pozostał dominującym nurtem filozoficznym, przenikając całą ówczesną filozofię.

źródło: Internet: wikipedia.org

Systemy tworzone przed wiekami, ze starożytnymi włącznie, mają nadal swoich zwolenników i kontynuatorów. Wystarczy wymienić przykładowo arystotelizm, augustynizm czy tomizm.

źródło: NKJP: Maria Szyszkowska: W poszukiwaniu sensu życia: po co nam filozofia, 1997

U Platona walka między duszą a ciałem zaczyna się od duszy, która marzy o wolności; w arystotelizmie walka zaczyna się od ciała, które nie znosi narzuconego jarzma.

źródło: NKJP: Ireneusz Bittner: Współczesna antropologia filozoficzna : typologia nurtów, prezentacja stanowisk, wybór tekstów, 1999

Posługując się [...] ideami platońskimi, arystotelesowskimi, stoickimi, cynickimi, potem i neoplatońskimi, formowała się filozofia chrześcijan. Z platonizmu nadawał się do przyjęcia idealistyczny pogląd na świat i przekonanie o wyższości świata duchowego nad materialnym; z arystotelizmu – koncepcja Boga jako pierwszej przyczyny i celu świata; [...]

źródło: NKJP: Internet