-
cecha kogoś, kto nie zmienia swojego stanowiska, niezależnie od tego, czy ma rację
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
-
- chłopski, dziecinny, góralski, pijacki; polski; duży, niebywały, niezwykły, ogromny, szczególny, wielki, wyjątkowy, zadziwiający; bezwzględny, konsekwentny, niezłomny, stanowczy, wytrwały, zacięty, zawzięty; bezmyślny, dziki, dziwny, głupi, gniewny, heroiczny, maniacki, maniakalny, niezrozumiały, ślepy, tępy upór
- upór dyrektora, ludzi, matki, mieszkańców, ministra, posła, premiera, prezydenta, przedstawiciela czegoś; maniaka; koalicji, opozycji, rządu, władz
- upór w dążeniu do celu, w działaniu, w pracy, w realizacji czegoś
- upór i ambicja, upór i cierpliwość, upór i determinacja, upór i hart ducha, upór i konsekwencja, upór i odwaga, upór i pasja, upór i praca, upór i pracowitość, upór i samozaparcie, upór i siła, upór i stanowczość, upór i wytrwałość, upór i zaangażowanie, upór i zaciętość, upór i zawziętość; niezgoda i upór, talent i upór, wola i upór, zapał i upór
- odrobina uporu
- podziw za upór
- upór dziwi, popłaca
- wymagać uporu
- docenić, podziwiać, wykazać, złamać, znać, zrozumieć upór
- doprowadzić do czegoś uporem
- znany z uporu
- bronić czegoś, walczyć; realizować coś, szukać czegoś; powracać, wracać; głosić, mówić, powiedzieć; powtórzyć/powtarzać, przypominać; podkreślać, podtrzymywać, trwać przy czymś, trzymać się czegoś, twierdzić, utrzymywać; forsować coś, lansować coś; dążyć do czegoś, domagać się czegoś, próbować, starać się, zmierzać do czegoś; odmawiać z uporem
- trwać, trwanie w uporze
-
|
Jeżeli wziąć pod uwagę upór i konsekwencję pani Marii, pomysł ten ma wielkie szanse na realizację.
źródło: NKJP: Brzeskie zawody w... dojeniu krowy, Dziennik Polski, 2003-08-27
|
|
- Nie, nie. Nie pójdę. Sama nie - powtarzałam z uporem.
źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999
|
|
Zamiast złamać upór hardego Czeczena, upokorzyć go i pokazać miejsce w szeregu, nieudany atak na jego stolicę tylko go rozzuchwalił i wyniósł w oczach rodaków [...].
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
|
|
Już dziś z irytacją mówi się o uporze Sarajewa jako głównej przeszkodzie dla pokoju w Bośni.
źródło: NKJP: Dawid Warszawski: Zmęczenie i lęk, Gazeta Wyborcza, 1994-12-24/1994-12-26
|
|
Gierek jako następca Gomułki zrozumiał nonsens tępego uporu swego poprzednika i zapalił zielone światło w sprawie Zamku.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
upór
|
upory
|
|
| D. |
uporu
|
uporów
|
|
| C. |
uporowi
|
uporom
|
|
| B. |
upór
|
upory
|
|
| N. |
uporem
|
uporami
|
|
| Ms. |
uporze
|
uporach
|
|
| W. |
uporze
|
upory
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł.
*uporъ / *upora
'oparcie; nieustępliwość, zawziętość; opór, sprzeciw'
Zob. uprzeć się
CHRONOLOGIZACJA:
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 28.01.2013