-
1.
książk. poprzeczny próg w korycie rzeki, powodujący powstawanie wodospadów i kaskad wody -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne -
Droga faktycznie wiodła przez mostek, pod którym w wąskim, lecz głębokim jarze płynęła ukryta w gąszczu olszyn struga, głośno szumiąc na szypotach.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Dolina Życzanowskiego Potoku uchodzi za jedną z piękniejszych w Beskidzie Sądeckim; jest bardzo głęboko wcięta, porasta ją stary, dorodny i mocno eksploatowany las, na potoku są wysokie szypoty.
źródło: NKJP: Internet
Na następnym szypocie niestety musimy się zatrzymać. Widzę dwa potężne odwoje, gdzie mogłoby nas wciągnąć wraz z łodzią.
źródło: Maciej Tarasin: Wyprawa w głąb zielonego piekła Rio Yari, 2013-04-17 (off.sport.pl)
Woda szara – jaka ziemia, taki kolor rzeki. Pędzi od szypotu do szypotu, ale między bystrzami łatwo rozpoznaje się czytelne przejścia. Taki większy nasz Dunajec.
źródło: Internet: kolosy.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szypot
szypoty
D. szypotu
szypotów
C. szypotowi
szypotom
B. szypot
szypoty
N. szypotem
szypotami
Ms. szypocie
szypotach
W. szypocie
szypoty
Inne uwagi
Zwykle lm
-
Od: psł. dźwiękonaśladowczego rdzenia *šьp- oznaczającego 'głosy ściszone' (od tegoż za pomocą przyrostka -ъtъ, utworzony jest *šьpъtъ). Występujący w ukr. gwarach huculskich rzeczownik šypit (D.lp šypota m.) 'rwący, szumiący potok', šypit 'kamienie, progi w rzece' - z samogłoską -y-, zdaje się wskazywać na wsch.słow. pochodzenie poświadczonego i w polszczyźnie wyrazu szypot.