Na początku rozmowa toczyła się trochę drętwo. Dzieciom było trudno podzielić się zarówno swoimi problemami, potrzebami, jak i marzeniami.
źródło: NKJP: (ema): Zdążyć z pomocą, Gazeta Krakowska, 2003-11-03
- Przepraszam, nie chciałem przeszkadzać - powiedział drętwo, szukając na jej ustach owego nagłego skrzywienia, którym przed chwilą poczęstowała brokatowego młodzieńca.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
[...] w dalszym ciągu nie wiem, o co w tym wszystkim chodzi, ale dzięki pani zobaczyłem w przeszłości jakąś wartość. Brzmiało to okropnie drętwo, [...]
źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Linia nocna, 2002
Na poplątane wątki i aluzje publiczność reaguje drętwo, i mimo że całość jest jednym wielkim pastiszem, śmiechu nie słychać.
źródło: NKJP: Roman Pawłowski: „La Boheme” Jerzego Grzegorzewskiego w warszawskim Teatrze Studio, Gazeta Wyborcza, 1995-02-28
Kiedyś w tej samej kolejce spotkałam Romana Samsela, starał się mnie nie widzieć, drętwo wpatrzony w gazetę.
źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998