klaryski
-
żeński kontemplacyjny zakon katolicki, założony w XII w. w Asyżu przez św. Klarę, opierający swą działalność na regule franciszkańskiej
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem -
hiperonimy: zakon
-
- starosądeckie klaryski
- klasztor, kościół, opactwo, zakon klarysek
- wstąpić do klarysek
-
Wtedy nie zastanawiałam się, czy wybrać klaryski , czy norbertanki. W Rzymie jest tyle zakonów. Trafiłam do Lwa Judy. Mogłabym założyć rodzinę i też tu być, pozwala na to reguła. Jestem jednak sama i czekam na śluby zakonne.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1997
Krótka ulica Zulińskiego leżała na obrzeżach Łyczakowa i zaczynała się na Łyczakowskiej, sto metrów od kościoła klarysek.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
Na uroczystość przybyli książę Bolesław Wstydliwy z małżonką, świętą Kingą, późniejszą ksienią klarysek w Starym Sączu.
źródło: NKJP: Na dębowych palach, Dziennik Polski, 2002-09-21
Małgorzatę zamknięto u klarysek, dzieciak trafił do Oleśnicy, do księcia Konrada.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza liczba mnoga M. klaryski
D. klarysek
C. klaryskom
B. klaryski
N. klaryskami
Ms. klaryskach
W. klaryski
-
Od: imienia św. Klary z Asyżu (1193-1253), założycielki (wraz ze św. Franciszkiem z Asyżu) zakonu.