meloman - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. osoba, która szczególnie lubi muzykę uznawaną za ambitną i wartościową, często jej słucha oraz zna się na niej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

muzyka

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

hobby i zainteresowania

hiperonimy:

miłośnik

krakowski, poznański, sądecki, słupski, tarnowski, trójmiejski, zakopiański...; jazzowy, operowy; wybredny, wyrafinowany, wytrawny; najwierniejszy, zagorzały; prawdziwy meloman; młodzi, starsi melomani
melomani muzyki jakiejś
grono, rzesze, tłumy melomanów
gratka, koncert, uczta dla melomanów
melomani usłyszą, wysłuchają; słuchali

	Mówią o mnie już najstarszy dyrektor, najdłużej jeżdżący na rowerze, a teraz najwytrwalszy meloman. Lubię muzykę poważną. źródło: NKJP: Marcin Pacyno: Wiatr porywał nuty, Dziennik Bałtycki, 2006-05-12
	Wysoką jakość odtwarzania cieszącą ucho melomana płyta kompaktowa zawdzięcza cyfrowemu zapisowi dźwięku. źródło: NKJP: Henryk Lachowicz: Pamięć trwalsza od ludzkiej, Wiedza i Życie, 1998
	Jak się w czwartek wieczór okazało, taki program podoba się również przeciętnemu krakowskiemu melomanowi, bo braw było dużo. Mnie nie podobał się brak precyzji rytmicznej w uwerturze Rossiniego i warstwa słowna Karnawału zwierząt. źródło: NKJP: Muzyka sprawia przyjemność, Dziennik Polski, 2001-05-19
	Filharmonia Śląska w najbliższy weekend zaprasza melomanów aż na dwa koncerty. źródło: NKJP: reg: Muzyka nie tylko na Wielki Post, Trybuna Śląska, 2003-03-20
	Absolwent poznańskiej Akademii Muzycznej przybliżył melomanom dzieła Jana Pieterszoona Sweelincka, Jana Sebastiana Bacha oraz Johanna Gottfrieda Walthera. Wśród utworów, które zagrał poznański organista, na szczególną uwagę zasługuje monumentalna fantazja i fuga g-moll Bacha. źródło: NKJP: (dag): To był koncert wielkich mistrzów, Sztafeta, 2008-08-21

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

może fr. mélomane

Zob. melomania