sczepić - Wielki słownik języka polskiego PAN

złączyć czymś, co ma zapięcie lub zahaczając jeden przedmiot o drugi

[sczepić] lub pot. [szczepić]

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	antonimy:	rozczepić
	hiperonimy:	połączyć złączyć

	Sczepione kajdankami dłonie zwarły się na rękojeści zawieszonego przy kamizelce bagnetu. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
	W ogrodzie sąsiadów stały sczepione ze sobą psy husky. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1997
	50-letni mieszkaniec Jankowic z niewiadomych przyczyn zjechał na lewy pas ruchu i uderzył prosto w nadjeżdżającego tira. Sczepione ze sobą pojazdy sunęły drogą i uderzyły w 73-letnią kobietę, która jechała rowerem. źródło: NKJP: Adk: Kierowca zginął na miejscu, Nowiny Raciborskie, 2007-09-25
	Kilka śmigłych pni, sczepionych razem konarami, chwiało się rytmicznie. źródło: NKJP: Edward Marszałek: Natchnienie z toporzyska, Las Polski, 2009-06-01

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sczepiłem +(e)m sczepił	sczepiłam +(e)m sczepiła	sczepiłom +(e)m sczepiło	sczepiliśmy +(e)śmy sczepili	sczepiłyśmy +(e)śmy sczepiły
2 os.	sczepiłeś +(e)ś sczepił	sczepiłaś +(e)ś sczepiła	sczepiłoś +(e)ś sczepiło	sczepiliście +(e)ście sczepili	sczepiłyście +(e)ście sczepiły
3 os.	sczepił	sczepiła	sczepiło	sczepili	sczepiły

bezosobnik: sczepiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sczepmy
2 os.	sczep	sczepcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sczepiłbym bym sczepił	sczepiłabym bym sczepiła	sczepiłobym bym sczepiło	sczepilibyśmy byśmy sczepili	sczepiłybyśmy byśmy sczepiły
2 os.	sczepiłbyś byś sczepił	sczepiłabyś byś sczepiła	sczepiłobyś byś sczepiło	sczepilibyście byście sczepili	sczepiłybyście byście sczepiły
3 os.	sczepiłby by sczepił	sczepiłaby by sczepiła	sczepiłoby by sczepiło	sczepiliby by sczepili	sczepiłyby by sczepiły

bezosobnik: sczepiono by

bezokolicznik: sczepić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sczepiwszy

gerundium: sczepienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: sczepiony

odpowiednik aspektowy: sczepiać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

sczepić

+

CO[sub]pl[/sub] + (CZYM)

Zob. czepić się