-
1.
osoba, która doznała poważnego, nieodwracalnego uszkodzenia jakiejś części ciała, utrudniającego lub wręcz uniemożliwiającego jej normalne funkcjonowanie w społeczeństwie -
Współcześnie użycie słowa kaleka w stosunku do osób niepełnosprawnych bywa uznawane za obraźliwe.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
rodzaje chorób
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
sprawność i wydolność organizmu -
synonimy: inwalida
hiperonimy: niepełnosprawny
-
- kaleka fizyczny
- być, zostać kaleką
-
Sterczało też na kupie dzisiejsze wykopalisko: kula do nogi. [...] Skąd się tu wzięła? Jakiś może przebywający tu kiedyś kaleka cudownie nagle ozdrowiał i ze szczęścia wyrzucił precz znienawidzony przyrząd, który był mu kulą do nogi [...].
źródło: NKJP: Edward Stachura: Cała jaskrawość, 2006
Mam pod opieką dwie kobiety i kalekę. Idziemy do Loenu, ale, prawdę rzekłszy, coraz mniej mam nadziei, że tam dotrzemy.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Rzadko zdarzyło mi się zobaczyć kogoś, kto pomaga owej matce niepełnosprawnego dziecka, wnosi za kaleką jego torbę podróżną, asekuruje kalekę na wózku przy zjeżdżaniu z krawężnika.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 03.10.2003
Dzieci tracą kończyny. Niektóre zostają kalekami na całe życie. A wszystko przez to, że powierza im się prace, jakie powinni wykonywać dorośli.
źródło: NKJP: ed: Żniwo, którego plon przeraża, Dziennik Łódzki, 2003-02-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kaleka
kalecy
kaleki
D. kaleki
kaleków
kalek
C. kalece
kalekom
B. kalekę
kaleków
kaleki
N. kaleką
kalekami
Ms. kalece
kalekach
W. kaleko
kalecy
kaleki
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osoby/osób płci żeńskiej, używa się r.ż., M. B. W. lm kaleki , D. lm kalek ; gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, M. i W. lm. kalecy lub kaleki , D. i B. lm. kaleków albo r. ż., M. i W. lm kaleki , D. lm kalek , B. lm kaleki
-
brus. kaléka
z tur. kalık 'niedostateczny, wybrakowany, ułomny'