-
1.
książk. taki, który stał się blady wskutek silnego przeżycia lub jakiejś dolegliwości -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
synonimy: pobladły
antonimy: poczerwieniały
hiperonimy: blady
-
- zbladła twarz
-
Zobacz, jak wisisz i bezradnie przebierasz nogami w powietrzu, albo jak wysunąwszy szyję z pętli, chowasz zbladłą twarz w poduszce.
źródło: NKJP: Paweł Głowacki: Kropla potu, Dziennik Polski, 2002-04-12
Tiefling wciąż był zbladły, przez co jego skóra miała różowawy odcień.
źródło: Internet: lastinn.info
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zbladły
zbladły
zbladły
zbladłe
zbladła
D. zbladłego
zbladłego
zbladłego
zbladłego
zbladłej
C. zbladłemu
zbladłemu
zbladłemu
zbladłemu
zbladłej
B. zbladłego
zbladłego
zbladły
zbladłe
zbladłą
N. zbladłym
zbladłym
zbladłym
zbladłym
zbladłą
Ms. zbladłym
zbladłym
zbladłym
zbladłym
zbladłej
W. zbladły
zbladły
zbladły
zbladłe
zbladła
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zbladli
zbladli
zbladłe
zbladłe
D. zbladłych
zbladłych
zbladłych
zbladłych
C. zbladłym
zbladłym
zbladłym
zbladłym
B. zbladłych
zbladłych
zbladłych
zbladłe
N. zbladłymi
zbladłymi
zbladłymi
zbladłymi
Ms. zbladłych
zbladłych
zbladłych
zbladłych
W. zbladli
zbladli
zbladłe
zbladłe