rufa
-
tylna część obiektu pływającego
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport wodny -
antonimy: dziób
-
- stalowa; czarna; ozdobiona; szeroka; wzniesiona rufa
- rufa barki, krążownika, liniowca, łodzi, łódki, motorówki, okrętu, parowca, statku, szkunera, tankowca, yachtu, zbiornikowca;
- rufa, ster; dziób i rufa
- zderzenie rufami
- od strony rufy; w pobliżu rufy
- latarnia nad rufą
- kajuta, korytarz; miejsce na rufie
- wysunięty ku rufie
- zawieszony nad rufą
- umocowany na rufie
- rufa płynęła; sterczała; uderzyła w coś
- podpłynąć do rufy; przycumować do czyjejś rufy
- spoglądać ku rufie
- zostawić, pozostawać; niknąć, znikać za rufą
- siedzieć, stać; pozostać, umocować coś na rufie; zebrać się na rufie
- wysoko na rufie; daleko za rufą
-
Łódka tkwiła nieruchomo. Czasem jej rufa odbiła na krótko od brzegu, zdawało się, że przeważy i wyrwie z niewoli dziób.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1992
[...] Odnalazł Jaśkę na pokładzie w pobliżu rufy. Umościły się z Ziutą pod osłoną nadbudówki, którą wieńczył wysoko mostek kapitański.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998
W epoce brązu statki skandynawskie przypominały już łodzie wikingów - miały wysoko uniesione rufy i dzioby, które wieńczyły spirale lub głowy bajkowych i dzikich stworów.
źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Rabusie na smokach, Polityka, 2007-06-02
Ania zerwała się z ławeczki, uklękła przed Karoliną, siedzącą samotnie na rufie tej chwiejnej łódki i objęła ją.
źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Poza nurtem czasu, 1996
Moździerzowe pociski eksplodują trzydzieści metrów za rufą i czterdzieści metrów przed dziobem statku.
źródło: NKJP: Henryk Mąka: Piraci znów atakują, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rufa
rufy
D. rufy
ruf
C. rufie
rufom
B. rufę
rufy
N. rufą
rufami
Ms. rufie
rufach
W. rufo
rufy
-
hol. roef 'budka, daszek nad zejściem pod pokład z tyłu statku'
Na podstawie indeksu haseł.