-
1.
gęsta tkanina z krótkich włókien czystej wełny lub jej mieszanek, o zwartej i sprężystej warstwie włóknistej całkowicie zakrywającej układ nitek -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
hiperonimy: wełna
-
- czarne, czerwone, szarozielone, zielone, ...: wełniane; (siwe) dopiero utkane; szorstkie; sfilcowane, zbutwiałe; ciepłe; cienkie, grube; dobre, przednie; angielskie, australijskie, bielskie, gandawskie, flamandzkie, sedańskie; generalskie, góralskie, mundurowe, wojskowe; bilardowe, prezydialne sukno
- sukno bryczesów, kurtki, płaszcza, (mundurowych) spodni; biurka, stołu; zeszytu
- sukno na mundury, na portki (góralskie), na stroje góralskie, na sutanny, na togi
- sukno na stołach; na katafalku
- płótno i sukno
- fabryka; produkcja, wyrób; hurtownia, sprzedaż; zapas; bele, kawałki, płat, próbka; strzępy; miara sukna
- handel suknem
- czapeczka, (góralski) gorset, jesionka, kamizelka, kołnierz, kurtka, mundury, (góralskie) portki, spodnie, surdut; odzież, strój; kapota; woreczki z sukna
- gładzić; tkać sukno
- płótno podbite suknem; coś kryte, nakryte, obite, obleczone, pokryte, przykryte, wyściełane, zasłane suknem
-
[…] na spodnie generała naszyte są dodatkowo lampasy po obu stronach lamówki - lampasy i lamówki wykonane są z sukna koloru jasnej zieleni.
źródło: NKJP: Dz.U. z 2002r. Nr 106, poz. 936
Łańcucki chłop przyodziewał żupan z ciemnogranatowego płótna podbitego czerwonym suknem i wysoką rogatą czapkę „dłubankę” z barankowym otokiem.
źródło: NKJP: Skarby z wiejskiego kufra, Dziennik Polski, 2000-12-04
Siąpił drobny deszczyk, nadmorski wiatr przenikał przez cienkie sukno płaszcza.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
Na suficie żarówki w drucianych osłonach, po prawej, za zielono-białymi drzwiami, jakieś małe pomieszczenia, po lewej większa salka ze stołem konferencyjnym nakrytym zielonym suknem.
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszowski: Domofon, 2005
[…] odłożył order pomiędzy trzy inne, identyczne, na dno specjalnej wyściełanej suknem szuflady w lewym skrzydle sążnistego biurka.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sukno
sukna
D. sukna
sukien
C. suknu
suknom
B. sukno
sukna
N. suknem
suknami
Ms. suknie
suknach
W. sukno
sukna
-
psł. *sukъno
Prastary termin tkacki. Rzeczownik z przyrostkiem *-ъno od psł. czasownika *sukati 'skręcać, nawijać nici’ (st.pol. sukać ‘skręcać razem kilka nitek’) : *sъkati 'skręcać nici, przędzę, powróz; nawijać przędzę, nici na cewkę’