-
5.
pozn. drewniany przedmiot na dwóch kołach, przypominający taczki, wydający charakterystyczny dźwięk, używany na wsiach Wielkopolski do obwieszczania zbliżających się świąt wielkanocnych -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje -
- wyścig z klekotami
-
Bukówieccy chłopcy – jak co roku - nie zawiedli. Zbierali się licznie trzy razy dziennie by przebiec - klekocząc lub pchając taczkę – jednorazowo ponad trzy kilometry! Nie jest to wcale łatwe, bieg bez klekota czy taczki jest nieporównanie łatwiejszy. Nawet na biegu „800 kilometrów na 800-lecie wsi” czy na „Bukowieckim Lotaniu” biegamy tylko z rączką od klekota, z klekotem robiąc tylko okrążenia honorowe, bo taki klekot bardzo utrudnia bieg.
źródło: Internet: bukowiec-gorny.pl
Bieg rozpoczyna się od trzykrotnego obiegnięcia kościoła z „dziadem i babą”. W tym samym czasie grupa z klekotami stoi przy dzwonnicy i klekocze. Potem wszyscy wybiegają na główną ulicę wsi i rozdzielają się na dwie grupy. Wszystko trwa niecałe pół godziny, ale stawia całą wieś na nogi.
źródło: NKJP: Hubert Rajewski: Lotanie z klekotami, Gazeta Poznańska, 2003-04-19
Zapisy do wyścigów z klekotami w miejscowej kronice kościelnej pochodzą jeszcze z XVIII wieku - mówi ksiądz Ilski. - Mnichowice są jedną z dwóch miejscowości w całej Wielkopolsce, gdzie ta tradycja wciąż żyje. Podobny sposób hałaśliwego obwieszczania zbliżających się świąt Wielkiej Nocy występuje jeszcze w Bukowcu Wielkim.
źródło: NKJP: Artur Kieruzal: Wyścigi klekotami, Gazeta Poznańska, 2004-04-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. klekot
klekoty
D. klekotu
klekotów
C. klekotowi
klekotom
B. klekot
klekoty
N. klekotem
klekotami
Ms. klekocie
klekotach
W. klekocie
klekoty
-
Zob. klekotać