ugrzecznienie

  • zachowanie przesadnie uprzejme
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • niezwykłe, przesadne, wyjątkowe, zbytnie ugrzecznienie
    • poprosić, powiedzieć, przyjąć, wysłuchać, zapytać z ugrzecznieniem
  • - Ze względu na jego wyjątkowe ugrzecznienie doradziłem mu studia hotelarskie, gdyż w zawodzie recepcjonisty jego cechy charakteru z pewnością okażą się atutem.

    źródło: NKJP: Paweł Walewski: Przyjąć wyjętych, Polityka nr 2380, 2002

    – Aha – jakby wbrew sobie chłopak krok zrobił w kierunku mężczyzny. – Dzięki, że mi pan powiedział – kiwnął głową z przerysowanym ugrzecznieniem.

    źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004

    Za jego ugrzecznieniem kryło się coś, czego Kloss na razie nie potrafiłby określić, chociaż, jeśli idzie o ciekawość policji, pewnie miał rację.

    źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny:

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ugrzecznienie
    ugrzecznienia
    D. ugrzecznienia
    ugrzecznień
    C. ugrzecznieniu
    ugrzecznieniom
    B. ugrzecznienie
    ugrzecznienia
    N. ugrzecznieniem
    ugrzecznieniami
    Ms. ugrzecznieniu
    ugrzecznieniach
    W. ugrzecznienie
    ugrzecznienia

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Od:  ugrzecznić , zob.  grzeczny 

CHRONOLOGIZACJA:
1858, M. Glisczyński, "Życie, nauczanie i śmierć Sokratesa", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 02.06.2017