wybulić - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. zapłacić

Używane także w znaczeniu zapłacić dużo .

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

podatki, opłaty, świadczenia pieniężne

	synonimy:	zabulić
	hiperonimy:	zapłacić

	[...] dyrektor-premier wszystkim zasłużonym wybuli odszkodowania? źródło: NKJP: Halina Bortnowska: Telefoniczna opinia publiczna, Gazeta Wyborcza, 1992-02-27
	Za przedszkole muszę wybulić 200 zł. źródło: NKJP: Wojciech Markiewicz: Etat pozorowany, Polityka, nr 2322, 2001-11-03
	Menago myślało, że w Nowym Sączu znajdzie się kilkuset fanów, którzy przyjdą na koncert i wybulą 35 złotych na słuchanie muzyka z playbacku. źródło: NKJP: Jerzy Wideł: Upadłe anioły, Gazeta Krakowska, 2003-03-01
	[...] kto zechce zmienić barwy, odejść z partii, opuścić klub - musi wybulić kilkaset tysięcy złotych. źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: No to cyrk, Polityka, 2005
	Formalnie odholowali pojazd. Należy się stówa. Musiałem wybulić. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybuliłem +(e)m wybulił	wybuliłam +(e)m wybuliła	wybuliłom +(e)m wybuliło	wybuliliśmy +(e)śmy wybulili	wybuliłyśmy +(e)śmy wybuliły
2 os.	wybuliłeś +(e)ś wybulił	wybuliłaś +(e)ś wybuliła	wybuliłoś +(e)ś wybuliło	wybuliliście +(e)ście wybulili	wybuliłyście +(e)ście wybuliły
3 os.	wybulił	wybuliła	wybuliło	wybulili	wybuliły

bezosobnik: wybulono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wybulmy
2 os.	wybul	wybulcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybuliłbym bym wybulił	wybuliłabym bym wybuliła	wybuliłobym bym wybuliło	wybulilibyśmy byśmy wybulili	wybuliłybyśmy byśmy wybuliły
2 os.	wybuliłbyś byś wybulił	wybuliłabyś byś wybuliła	wybuliłobyś byś wybuliło	wybulilibyście byście wybulili	wybuliłybyście byście wybuliły
3 os.	wybuliłby by wybulił	wybuliłaby by wybuliła	wybuliłoby by wybuliło	wybuliliby by wybulili	wybuliłyby by wybuliły

bezosobnik: wybulono by

bezokolicznik: wybulić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wybuliwszy

gerundium: wybulenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wybulony

odpowiednik aspektowy: bulić

	+	wybulić	+	(KOMU) + (ILE) + (na/za CO)
	+	wybulić	+	(KOMU) + (CO) + (na/za CO)

Od: bulić (płacić)