-
2.
człowiek, który się topił, ale został uratowany -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne -
- Iwan, wódki! - krzyknął Niekrasow, patrząc niedowierzającym wzrokiem w sinawą twarz topielca. Bosman łyknął siwuchy. Iwan wprawnie masował jego zdrętwiałe członki.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
Sam jednak nie dałby rady wydostać topielca przez wąski otwór na powierzchnię. Czy nie bał się śmierci? Albo nie czuł obrzydzenia przed zanurzeniem się w fekaliach? - Dopiero później, po wszystkim, uświadomiłem sobie, że gdyby on się ocknął i wpadł w panikę, to obaj byśmy utonęli [...].
źródło: NKJP: Piotr Kanikowski: Zapominam o sobie, Gazeta Wrocławska, 2003-05-30
Sierkin umiał na szczęście obchodzić się z topielcami, toteż zastosowane przezeń sztuczne oddychanie zaczęło z wolna przywracać mnie do życia.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
Policjanci uczą się m.in. jak udzielać pierwszej pomocy topielcom, ofiarom wypadków czy pobitym, zanim na miejsce przyjedzie pogotowie.
źródło: NKJP: (dn): Policjant jak ratownik, Dziennik Zachodni, 2005-03-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. topielec
topielcy
ndepr topielce
depr D. topielca
topielców
C. topielcowi
topielcom
B. topielca
topielców
N. topielcem
topielcami
Ms. topielcu
topielcach
W. topielcu
rzadziej topielcze
topielcy
ndepr topielce
depr -
Rzeczownik z przyrostkiem -ec (< psł. *-ьcь) od topiel (zob.)