cysters
-
członek katolickiego zakonu założonego w XI w. we Francji przez św. Roberta z Molesmes, o regule zakładającej łączenie modlitwy i pracy
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
hiperonimy: zakonnik
-
- cystersi z Jędrzejowa, z Mogiły, z Oliwy
- ojcowie cystersi
-
Po uroczystej sumie pod przewodnictwem o. Eugeniusza Augustyna – opata z Wąchocka – wierni ruszyli przez klasztorny ogród na Jarmark Cysterski. Ojcowie cystersi w odświętnych habitach przemykali po ogrodzie, niosąc bochenki chleba prosto z klasztornego pieca.
źródło: NKJP: Rafał Kamieński, Kulinarny powrót do prostoty, Gazeta Krakowska, 2007-08-21
Msza pogrzebowa została odprawiona przez braci cystersów w zabytkowym drewnianym kościele św. Bartłomieja w Mogile.
źródło: NKJP: Ostatnie pożegnanie, Dziennik Polski, 2003-12-12
Kontynuatorem działań misyjnych zapoczątkowanych przez opata Gotfryda był również cysters imieniem Chrystian, który od 1209 r. wraz z innym cystersem, Filipem, natomiast po jego śmierci w 1213 r. samodzielnie, kierował akcją nawracania Prusów.
źródło: NKJP: Roman Czaja, Wiesław Długokęcki, Marian Dygo, Sławomir Jóźwiak, Andrzej Radzimiński: Państwo zakonu krzyżackiego w Prusach. Władza i społeczeństwo, 2008
Kto decyduje się zostać cystersem, wybiera nie tylko zakon, ale także opactwo, w którym spędzi swoje życie.
źródło: NKJP: (FIL): Nowohucianie z wyboru, Gazeta Krakowska, 2002-05-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cysters
cystersi
ndepr cystersy
depr D. cystersa
cystersów
C. cystersowi
cystersom
B. cystersa
cystersów
N. cystersem
cystersami
Ms. cystersie
cystersach
W. cystersie
cystersi
ndepr cystersy
depr -
łac. (Ordo) Cisterciensis '(Zakon) Cystersów'
W postaci: cystercyjens