rozplątać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprawić, że coś, co było bardzo skomplikowane i niejasne, stało się zrozumiałe

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	synonimy:	rozsupłać rozwikłać
	hiperonimy:	wyjaśnić

	Tajemnicę rozplątał pan Rolajtis, który pewnego dnia wypił z bratem dzielnicowego półtora litra wódki. źródło: NKJP: Zbigniew Gach: Sposób, Dziennik Bałtycki, 2003-01-11
	Wzajemne zależności są tak silne, że czasami nie sposób ich rozplątać, wyjaśnić i opisać. źródło: NKJP: Dorota Stec-Fus: Lekcja w archiwach, Dziennik Polski, 2006-02-10
	[...] w końcu - to znaczy dosłownie na ostatnich stronicach - udaje się rozplątać skomplikowaną intrygę. Warto poczekać. źródło: NKJP: KOT: Wzloty i knoty, Gazeta Poznańska, 2003-10-18
	Wisława S. z właściwą sobie mądrością i przyjaźnią do miłości [...] napisała komentarz do „Dziejów Tristana i Izoldy”. Rozplątała i ponazywała wątki, sensy i podteksty. źródło: NKJP: Tadeusz Nyczek: Miłość na śmierć, Gazeta Wyborcza, 1996-08-14

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozplączę kwestion. rozplątam	rozplączemy kwestion. rozplątamy
2 os.	rozplączesz kwestion. rozplątasz	rozplączecie kwestion. rozplątacie
3 os.	rozplącze kwestion. rozpląta	rozplączą kwestion. rozplątają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozplątałem +(e)m rozplątał	rozplątałam +(e)m rozplątała	rozplątałom +(e)m rozplątało	rozplątaliśmy +(e)śmy rozplątali	rozplątałyśmy +(e)śmy rozplątały
2 os.	rozplątałeś +(e)ś rozplątał	rozplątałaś +(e)ś rozplątała	rozplątałoś +(e)ś rozplątało	rozplątaliście +(e)ście rozplątali	rozplątałyście +(e)ście rozplątały
3 os.	rozplątał	rozplątała	rozplątało	rozplątali	rozplątały

bezosobnik: rozplątano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozplączmy kwestion. rozplątajmy
2 os.	rozplącz kwestion. rozplątaj	rozplączcie kwestion. rozplątajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozplątałbym bym rozplątał	rozplątałabym bym rozplątała	rozplątałobym bym rozplątało	rozplątalibyśmy byśmy rozplątali	rozplątałybyśmy byśmy rozplątały
2 os.	rozplątałbyś byś rozplątał	rozplątałabyś byś rozplątała	rozplątałobyś byś rozplątało	rozplątalibyście byście rozplątali	rozplątałybyście byście rozplątały
3 os.	rozplątałby by rozplątał	rozplątałaby by rozplątała	rozplątałoby by rozplątało	rozplątaliby by rozplątali	rozplątałyby by rozplątały

bezosobnik: rozplątano by

bezokolicznik: rozplątać

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

rozplątawszy

gerundium: rozplątanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozplątany

odpowiednik aspektowy: rozplątywać

+

rozplątać

+

CO

Zob. plątać