dezercja

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. żołnierza

  • 1.

    ucieczka z wojska
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • masowa dezercja; dezercja z bronią w ręku
    • dezercja wojska, żołnierzy
    • dezercja z armii, z wojska
    • zdrada i dezercja
    • kara, wyrok za dezercję
    • karać, sądzić za dezercję
  • Dezercja sporej liczby żołnierzy, wyszkolonych i uzbrojonych, była dużą stratą dla armii [...].

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Anders, 2008

    Wojna lądowa trwała zaledwie sto godzin. Końcową fazę operacji [...] charakteryzowała masowa dezercja jednostek irackich [...].

    źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Słabe strony mocy, Polityka, 2003-03-29

    Najgłośniejszym przypadkiem dezercji z bronią w ręku była ucieczka Janusza Ochnika, który 18 maja 1990 r. zbiegł ze szkoły oficerskiej w Zegrzu, zabijając trzech żołnierzy.

    źródło: NKJP: Tomasz Ejtminowicz, Marek Górlikowski, Jarosław Popek, Ireneusz Domański: Dezerter, Gazeta Wyborcza, 1994-07-11

    Liczba osób, na których wykonano karę śmierci za dezercję z Wehrmachtu, przekroczyła 100 tys.

    źródło: NKJP: Joanna Weryńska: Nie wszyscy dali się omamić, Gazeta Krakowska, 2008-05-17

    [...] żołnierze austriaccy [...] zostali rozstrzelani za dezercję i zdradę w marcu 1915 r.

    źródło: NKJP: (e): Lekcje historii na cmentarzach, Gazeta Krakowska, 2003-10-04

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dezercja
    dezercje
    D. dezercji
    dezercji
    neut
    dezercyj
    char
    C. dezercji
    dezercjom
    B. dezercję
    dezercje
    N. dezercją
    dezercjami
    Ms. dezercji
    dezercjach
    W. dezercjo
    dezercje
  • bez ograniczeń + dezercja +
    KOGO + (z CZEGO)
  • łac. dēsertiō