-
2.
nagłe zrezygnowanie z uczestnictwa w jakiejś trudnej sytuacji z powodu strachu przed negatywnymi konsekwencjami, które mogą być z tym związane -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
W czasie, gdy we wszystkich gospodarczo rozwiniętych krajach odczuwa się drastyczny deficyt pracowników biegłych w sztuce komputerowej, masowa dezercja kobiet z tej dyscypliny studiów wpędza ekspertów od edukacji w rozterkę.
źródło: NKJP: Krzysztof Szymborski: Sygnały, Wiedza i Życie, 2000
[...] splamimy się tchórzostwem, apatią i dezercją przed możnymi tego świata.
źródło: Internet: 4lomza.pl
− Rozumiem − głos Ulki przypominał jednostajny szmer strumyka. − Ale nie uciekaj, bo to dezercja przed prawdą na własny temat.
źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Prowincja, 2002
Doszły mnie jednak słuchy, że za mną opowiedziała się grupa starszych zawodników. Skłoniło mnie to do wniosku, że nie wolno mi dawać plamy przed tymi doświadczonymi graczami. Skoro oni na mnie liczą, to odmowa byłaby w pewnym sensie dezercją.
źródło: NKJP: Zawodnicy muszą mi pomóc, Dziennik Polski, 2006-07-14
Przywołują w pamięci zwycięstwa i porażki, dezercje rywali z ringu, własne słabości.
źródło: NKJP: Amerykański sen Tadka Pałaca, Dziennik Polski, 2008-08-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dezercja
dezercje
D. dezercji
dezercji
neut dezercyj
char C. dezercji
dezercjom
B. dezercję
dezercje
N. dezercją
dezercjami
Ms. dezercji
dezercjach
W. dezercjo
dezercje
-
+ dezercja + (KOGO) + (z CZEGO | przed KIM/CZYM) -
łac. dēsertiō