a _ nic

  • pot.  mówiący sądził, że w związku z czymś, o czym była mowa, ktoś zrobi coś, ale tak się nie stało
  • wykładnik negacji oczekiwań / zaprzeczania

  • (quasi)synonimy:  a tu nic
    i nic
  • Wszystko mu się poplątało, a może nie dosłyszał podpowiedzi i zaczął opowiadać, że Konrad Mazowiecki sprowadził Tatarów, a Krzyżacy pod Legnicą kumys popijali z końskim mięsem na zagrychę. Potem zorientował się, że coś nie klapuje, bo Stelmach ze zdenerwowania szczęką rusza, i poprawił, że nie Krzyżacy, ale krzyżowcy.
    „No - myślę - teraz Stelmach mu pokaże”. A Stelmach nic. Tylko spojrzał na niego tak smutno.

    źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997

    Wody brakowało w rzece, taka była susza. A my nic. „Na burłaka” kajaczki ciągniemy i jakoś do Sanoka dobrnęliśmy.

    źródło: NKJP: Pędziwiatr: Od brązu do złota, Poznaj swój kraj, 1960

    Siedziałem w sali rozpraw i czekałem na jakąś skruchę tego łotra, na prośbę o wybaczenie. A ten nic, żadnego skrępowania, choćby odrobiny żalu.

    źródło: NKJP: Olgierd Lubelski: Czekałem na skruchę..., Detektyw, 1999

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    podklasa: komentarz przyzdaniowy

  • a _ nic
    nazwa istoty żywej bądź zaimek osobowy
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: w Zd. pyt., rozk., optat.
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: stały: postpozycja względem obligatoryjnego poprzedzającego kontekstu
Data ostatniej modyfikacji: 16.04.2015