polepa

Ojciec nawet czasem sobie snuł, że Stasiek, jak urośnie, pewnie dom nowy postawi. I przekomarzali się ze Staśkiem, bo Stasiek chciał, żeby był murowany, z piwnicami, z werandą, z weneckimi oknami, kryty blachą i wszędzie podłogi. A ojciec, żeby chociaż w kuchni zostawić polepę, bo jak tu chodzić w ubłoconych butach po podłogach, kiedy jesień przyjdzie.

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 1984

Na dworze mróz, wokoło ani żywej duszy, za to w krytych słomą drewnianych chatach było jeszcze ciepło, jakby mieszkańcy uciekli z nich tuż przed wkroczeniem wojsk. W tej, którą przydzielili Józefowi, nad glinianą polepą wisiało ogromne kryształowe lustro zabrane z pańskiego dworu, a w malowanej skrzyni koło drzwi leżały baranie kożuchy.

źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Najlepiej, gdyby się nie przytrafiło, Gazeta Wyborcza, 1998-03-06

Na glinianych polepach gospodarz rozłożył maty trzcinowe i owcze skóry.

źródło: NKJP: Włodzimierz Kupisz: Śladami kochanków, Dziennik Łódzki, 2002-03-16