-
1.
grupa osób lub zbiór określonych elementów stanowiących jakąś całość, w której nie brakuje żadnego z nich -
[komplet]
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Ilość, liczby i liczenie
ogólne określenia ilości -
- komplet kluczy, sztućców; książek; bielizny; mebli
-
Zapisał się z zapałem na kursy maklerskie, zakupił komplet książek. Świetnie mu szło. Byłby doradcą finansowym...
źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Moja teczka, 2006
Na komodzie obok kominka stał duży telewizor, a naprzeciw skórzany komplet wypoczynkowy, składający się z większej i mniejszej kanapy oraz fotela.
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Siostra Komandosa, 1997
Gdy Joanna weszła do gabinetu, byli tam w komplecie: dyrektor, trener i Wiśniewska.
źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000
Miłośnik kompletów dżinsowych [...] już w czasie sprawowania urzędu ministra oswoił się z garniturem, ale jego wystąpienie w dżinsie w trakcie odbierania Orderu Orła Białego tylko bardzo wyrozumiali dziennikarze ocenili jako „amerykanizację stroju”.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. komplet
komplety
D. kompletu
kompletów
C. kompletowi
kompletom
B. komplet
komplety
N. kompletem
kompletami
Ms. komplecie
kompletach
W. komplecie
komplety
-
+ komplet + (KOGO/CZEGO) -
fr. complet
niem. Komplet
z łac. complētus 'napełniony'