cmokier
rzadziej cmoker
-
pejorat. osoba, która się kimś albo czymś bezkrytycznie zachwyca i publicznie to wychwala
-
- rzadziej cmoker
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- literaccy; rozmaici cmokierzy
- chór, ogół cmokierów
- cmokierzy cmokają
-
Do twórczości Gombrowicza mam stosunek nieco chłodniejszy niż ogół cmokierów.
źródło: NKJP: Wiesław Wodecki: Gombrowicz aktualny, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-06-26
Płytę Anny Marii Jopek i Pata Metheny'ego też ogłoszono wydarzeniem, zanim pojawiła się na rynku. Cmokierzy cmokali, sami zainteresowani obsypywali się komplementami - on nie mógł wyjść z podziwu dla niej, ona - nie znajdowała słów uznania dla niego [...].
źródło: NKJP: Kulturałki: Puste regiony kultury, Dziennik Polski, 2003-01-15
- Mój ojciec mówił: „Oni chcą, aby człowiek wytrysnął gejzerem talentu, a później bił coraz wyżej, pod niebo, stale, ku a rozkoszy wszystkich cmokerów, ale biada ci, artysto, jeśli talent twój rozwija się powoli jak człowiek”.
źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
Nie mamy Sołżenicyna — bo nie moglibyśmy go mieć. Polacy wykpiliby deklamacje o humanizmie, o idealizmie religijnym — wykpiliby wielkosłowie nieodłączne od wizjonerskiej literatury. Polscy cmokierzy literaccy wolą Gombrowicza niż polskich Sołżenicynów, których nie ma.
źródło: NKJP: Mieroszewski Juliusz: Finał klasycznej Europy, 1950
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cmokier
cmokierzy
ndepr cmokiery
depr D. cmokiera
cmokierów
C. cmokierowi
cmokierom
B. cmokiera
cmokierów
N. cmokierem
cmokierami
Ms. cmokierze
cmokierach
W. cmokierze
cmokierzy
ndepr cmokiery
depr -
Zob. cmokać