klęcznik

  • drewniany mebel przeznaczony do klęczenia w kościele - dawniej też w domu - składający się z podnóżka i pulpitu
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    sakramenty i obrzędy religijne

  • hiperonimy:  mebel
    • klęczeć, modlić się na klęczniku
  • Weszła do kaplicy i uklękła na klęczniku naprzeciw ołtarza, na którym stała biała figura Matki Boskiej.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: czyściec, 1992

    Obok łóżka na ścianie wisiał wielki, czarny krzyż z Chrystusem ze słoniowej kości, a na aksamitnej poduszce klęcznika znaczne były dwie głębokie wklęsłości, utworzone znać długimi nocnymi modły mojej babki.

    źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004

    W tym momencie spostrzegła, że w mroku owego pokoju zwanego gabinetem, że w cieniu klęczał ojciec. Teraz podniósł się od tej południowej modlitwy, modlitwy na Anioł Pański, za zmarłych bliskich i dalekich, powstał z klęcznika i jął zdejmować koszulę.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987

    Wnętrze kościoła było grubo usłane sosnowym igliwiem. Nie było ławek, klęczników, konfesjonałów.

    źródło: NKJP: Krystyna Słomka: Atmosfera była pogodna..., Dziennik Polski, 2006-10-28

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. klęcznik
    klęczniki
    D. klęcznika
    klęczników
    C. klęcznikowi
    klęcznikom
    B. klęcznik
    klęczniki
    N. klęcznikiem
    klęcznikami
    Ms. klęczniku
    klęcznikach
    W. klęczniku
    klęczniki
  • Zob.  klęczeć 

CHRONOLOGIZACJA:
1801, SL
Data ostatniej modyfikacji: 29.04.2017