wielce

  • książk.  to, o czym mowa, ma daną cechę w stopniu większym, niż można oczekiwać w tej sytuacji
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  bardzo
    kolosalnie
    nader
    (quasi)antonimy:  trochę II
  • Okazało się, że jest człowiekiem dowcipnym, wielce sympatycznym.

    źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy, czyli pożegnanie z Mazurami, 1998

    Najsilniejszym wrażeniem było wtedy odczucie wręcz manichejskiej walki, jaką umysł jego toczył z krnąbrnym, nieposłusznym już wielce ciałem.

    źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2004

    Z prawdziwą przyjemnością i satysfakcją pozwolę sobie zwrócić uwagę Państwa na obecne tu dwie osoby, które wielce przyczyniły się do wzbogacenia naszej wiedzy o homo-osiedlach [...].

    źródło: NKJP: Stefan Themerson: Wykład profesora Mmaa, 1994

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator gradacji

  • wielce _
    Przym. st. równy, Przysł. st. równy, Cz. - cecha stopniowalna lub niestopniowalna, oznaczająca rezultat działań lub stanów rzeczy
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: z cechą parametryczną
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Zob. wielki

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w., SStp
W postaci: wielice
Inne znaczenie: 'wspaniale, wzniośle'
Data ostatniej modyfikacji: 13.07.2023