odreagować - Wielki słownik języka polskiego PAN

zrobić coś, co powoduje pozbycie się napięcia psychicznego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Pierwsza reakcja to było oszołomienie, fala dowcipów, bo trzeba było te emocje odreagować... źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
	Nie wiem, jak odreaguję tę porażkę. Na pewno nie rzucę kaskiem ze złości, bo jest za ładny. źródło: NKJP: Jacek Korczak-Mleczko: Austriackie latanie, Trybuna, 2006
	Jeżeli czegoś nie mogę znaleźć, denerwuję się i muszę odreagować. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	I wprawdzie szał konsumpcyjny wyrażający się w olbrzymim popycie na towary pochodzące z importu jest często krytykowany, ale - patrząc z perspektywy wygłodniałego konsumenta - można go uznać za zrozumiałe odreagowanie lat szarości, w których na półkach królował ocet, a zaopatrzenie w musztardę organizowały reżimowe związki zawodowe. źródło: NKJP: Michał Zieliński: Ruga Białoruś, Wprost, nr 26/12, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odreagowałem +(e)m odreagował	odreagowałam +(e)m odreagowała	odreagowałom +(e)m odreagowało	odreagowaliśmy +(e)śmy odreagowali	odreagowałyśmy +(e)śmy odreagowały
2 os.	odreagowałeś +(e)ś odreagował	odreagowałaś +(e)ś odreagowała	odreagowałoś +(e)ś odreagowało	odreagowaliście +(e)ście odreagowali	odreagowałyście +(e)ście odreagowały
3 os.	odreagował	odreagowała	odreagowało	odreagowali	odreagowały

bezosobnik: odreagowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odreagujmy
2 os.	odreaguj	odreagujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odreagowałbym bym odreagował	odreagowałabym bym odreagowała	odreagowałobym bym odreagowało	odreagowalibyśmy byśmy odreagowali	odreagowałybyśmy byśmy odreagowały
2 os.	odreagowałbyś byś odreagował	odreagowałabyś byś odreagowała	odreagowałobyś byś odreagowało	odreagowalibyście byście odreagowali	odreagowałybyście byście odreagowały
3 os.	odreagowałby by odreagował	odreagowałaby by odreagowała	odreagowałoby by odreagowało	odreagowaliby by odreagowali	odreagowałyby by odreagowały

bezosobnik: odreagowano by

bezokolicznik: odreagować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odreagowawszy

gerundium: odreagowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odreagowany

odpowiednik aspektowy: odreagowywać

Inne uwagi

Zwykle ger

+

odreagować

+

(CO)