kpiarsko

  • w sposób zmierzający do ośmieszenia i wykpienia kogoś lub czegoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

    • uśmiechać się kpiarsko
  • Że to grzech, panie, zabijać i nie ma zgody na czapę. – I co?! – śmieję się kpiarsko – cała Biblia na nic? Anetka też jest w nastroju mocno szyderczym [...].

    źródło: NKJP: Andrzej Horubała: Farciarz, 2003

    Choć pisze o nich lekko i często kpiarsko, większość środowiska uczonych wcale nie obraża się na niego.

    źródło: NKJP: Adam Synowiec: Śmiesznie poważne nagrody Ig Nobla, Trybuna Śląska, 2001-10-08

    – Jaka warszawa, kolego! – prychnął kpiarsko kierowca. – Oryginalna pobieda! Rocznik 53. Jeszcze Stalina pamięta, przynajmniej jego pogrzeb.

    źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 1998

    Tak jak udatnie - kpiarsko i prześmiewczo - za pomocą wyrafinowanych, poetyckich metafor umiał sportretować dylematy i nastroje intelektualisty w przełomowych momentach dziejów [...].

    źródło: NKJP: Jarosław Klejnocki, Polityka, 2003-07-19

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy kpiarsko
  • Zob.  kiep 

CHRONOLOGIZACJA:
1957, NKJP
Data ostatniej modyfikacji: 24.07.2017