-
1.
element architektoniczny stanowiący zakończenie jakiegoś budynku lub konstrukcji -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
- baniaste, cebulaste, trójkątne; drewniane, stalowe; barokowe, historyczne, ozdobne, stylowe zwieńczenie
- zwieńczenie baszty, budowli, budynku, kaplicy, kościoła, murów, obelisku; balkonu, dachu, fasady, hełmu, kolumny, kopuły, nawy, okna, ołtarza, ściany, wieży
- remont zwieńczenia
- zwieńczenie z krzyżem
- wykonać zwieńczenie
- zwieńczenie w kształcie (kopuły, iglicy, podkowy); zwieńczenie w postaci (kopuły, krzyża)
-
Skrzydła i zwieńczenie ołtarza są ozdobione niewielkimi rzeźbami świętych.
źródło: NKJP: (pch): Kościół pw. Wszystkich Świętych w Popowicach, Dziennik Łódzki, 2006-01-27
Różne są pomysły na zwieńczenie budynku. W większości stylistyka wierzchołka wieżowca nawiązuje do zwieńczeń historycznych, jakie można zobaczyć na budynkach Starego Miasta.
źródło: NKJP: Katarzyna Janiszewska: Szkieletor niższy o 30 metrów?, Gazeta Krakowska, 2008-09-05
Roboty restauracyjne obejmują wymianę uszkodzonych cegieł licowych i uzupełnienie ubytków oraz domurowanie zwieńczenia ceglanego, chroniącego mur od góry.
źródło: NKJP: Jacek Sieński: Ruchomy mur obronny, Dziennik Bałtycki, 1999-11-23
[...] na wieżę, która będzie miała ponad 141,5 m wysokości, nałożono sześć elementów stalowych konstrukcji o łącznej wadze ponad 200 ton. Do zamontowania został siódmy element – zwieńczenie z krzyżem.
źródło: NKJP: MJ MGWM JS: Rozmaitości Konin, Gazeta Poznańska, 2001-11-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zwieńczenie
zwieńczenia
D. zwieńczenia
zwieńczeń
C. zwieńczeniu
zwieńczeniom
B. zwieńczenie
zwieńczenia
N. zwieńczeniem
zwieńczeniami
Ms. zwieńczeniu
zwieńczeniach
W. zwieńczenie
zwieńczenia
-
+ zwieńczenie + CZEGO