-
1.
książk. gruby kawałek drewna palący się lub tlący -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
temperatura i ogień -
synonimy: żagiew
-
- głownia z ogniska
-
Dibelius wyciągnięty wygodnie w fotelu ćmił cygaro, które wreszcie zapalił, podnosząc rozżarzoną głownię z kominka.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 1967
Od 100 lat Wianki urządzane są co roku pod Wawelem. Dawniej sobótkowe ognie rozpalano na Błoniach i nad Rudawą. Tańczono z płonącymi głowniami w rękach, skakano nad ogniskami i śpiewano.
źródło: NKJP: (rek): Wianek prawdę ci powie, Gazeta Krakowska, 2002-06-22
Popiół oraz nie dopalone głownie ognisk leżały tutaj od dawna, kołczan był przegniły, wilgotny od licznych ros, trawa już porastała na szlaku.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. głownia
głownie
D. głowni
głowni
neut głowien
char C. głowni
głowniom
B. głownię
głownie
N. głownią
głowniami
Ms. głowni
głowniach
W. głownio
głownie
-
psł. *golvьńa 'przednia, płonąca część polana; choroba zbóż (od wyglądu porażonych, jakby spalonych ziaren)'