zmobilizować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zachęcić do działania lub intensywniejszego wysiłku w określonym zakresie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

trener; sukces zmobilizował; ustawa zmobilizowała
zmobilizować chłopaków, ludzi; mieszkańców, pracowników, rodziców, urzędników; gospodarzy, gości, piłkarzy, zawodniczki, zawodników; drużynę, rodzinę, zespół; elektorat, młodzież, opinię publiczną, społeczeństwo
zmobilizować do działania, do nauki, do walki; przeciw premierowi, przeciw rządowi, przeciw władzy; przeciwko sobie
zmobilizować dodatkowo, odpowiednio
chcieć, postanowić; móc, potrafić; musieć zmobilizować

	Występ wśród grup z innych krajów był dużym przeżyciem dla zespołu i zmobilizował dzieci do dalszej pracy [...]. źródło: NKJP: Folklor narodów, Dziennik Polski, 2001-07-10
	Przepis ten w zamyśle jego twórców ma prawdopodobnie zmobilizować rolników do zakupu sadzeniaków o sprawdzonej zdrowotności [...]. źródło: NKJP: Sławomir Wróbel: Ziemniak - najnowsze regulacje prawne, Ziemniak Polski, 2007
	Podrażnieni przegraną i zmobilizowani przez trenera Daszkiewicza siatkarze „Rafako” pokazali w drugim secie „lwi pazur”. źródło: NKJP: (MiR): Przegrana po walce, Nowiny Raciborskie, 2006-08-23
	Wydział Propagandy i Agitacji [...] opracował poradnik agitatora dla aktywu Frontu Narodowego celem przeprowadzenia szerokiej kampanii i zmobilizowania całego społeczeństwa przeciw chuliganom. źródło: NKJP: Chuligan, rekrut imperializmu, Dziennik Polski, 2003-11-22
	Pius XII nie miał zamiaru protestować, bowiem siłą rzeczy zmobilizowałby przeciwko Niemcom hitlerowskim katolików całego świata. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmobilizowałem +(e)m zmobilizował	zmobilizowałam +(e)m zmobilizowała	zmobilizowałom +(e)m zmobilizowało	zmobilizowaliśmy +(e)śmy zmobilizowali	zmobilizowałyśmy +(e)śmy zmobilizowały
2 os.	zmobilizowałeś +(e)ś zmobilizował	zmobilizowałaś +(e)ś zmobilizowała	zmobilizowałoś +(e)ś zmobilizowało	zmobilizowaliście +(e)ście zmobilizowali	zmobilizowałyście +(e)ście zmobilizowały
3 os.	zmobilizował	zmobilizowała	zmobilizowało	zmobilizowali	zmobilizowały

bezosobnik: zmobilizowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmobilizujmy
2 os.	zmobilizuj	zmobilizujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmobilizowałbym bym zmobilizował	zmobilizowałabym bym zmobilizowała	zmobilizowałobym bym zmobilizowało	zmobilizowalibyśmy byśmy zmobilizowali	zmobilizowałybyśmy byśmy zmobilizowały
2 os.	zmobilizowałbyś byś zmobilizował	zmobilizowałabyś byś zmobilizowała	zmobilizowałobyś byś zmobilizowało	zmobilizowalibyście byście zmobilizowali	zmobilizowałybyście byście zmobilizowały
3 os.	zmobilizowałby by zmobilizował	zmobilizowałaby by zmobilizowała	zmobilizowałoby by zmobilizowało	zmobilizowaliby by zmobilizowali	zmobilizowałyby by zmobilizowały

bezosobnik: zmobilizowano by

bezokolicznik: zmobilizować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmobilizowawszy

gerundium: zmobilizowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zmobilizowany

odpowiednik aspektowy: mobilizować

	+	zmobilizować	+	KOGO + do CZEGO
	+	zmobilizować	+	KOGO + przeciw/przeciwko KOMU/CZEMU

Od: mobilizować