arendarz
-
w dawnej Polsce osoba coś dzierżawiąca od kogoś
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
synonimy: pachciarz
hiperonimy: dzierżawca
-
- arendarz dóbr, karczmy, wsi
- Żyd arendarz
-
Kilkadziesiąt lat później, już w XVII stuleciu, w historycznych zapiskach pojawia się z kolei Marek, arendarz młynów pańskich i handlarz ołowiem.
źródło: NKJP: Piotr Subik: Przyciąganie kirkutem, Dziennik Polski, 2008-08-08
Podróżni zatrzymali się na nocleg w karczmie „Pocieszka”, położonej przy gościńcu u ujścia rzeczki Miechówki do Wielkiej Rzeki (obecnie Cichej). [...] Prowadził ją po opłakiwanym Kacprze Poradowskim nowy arendarz Abram Szmulewicz, Żyd poczciwy i kochający Polskę, dawny żołnierz pułkownika Berka Joselewicza.
źródło: NKJP: Tajemnicza markietanka, Dziennik Polski, 2003-01-24
Pierwsze wzmianki o Żydach w Bielsku pojawiły się w XVI wieku, jednak pierwszy ślad osadnictwa pochodzi z połowy XVII wieku, kiedy to wymienia się Żyda, który pełnił funkcję poborcy myta i pańskiego arendarza .
źródło: NKJP: Odzyskany majątek, Dziennik Polski, 2003-05-07
W 1695 roku Jan Krzysztof Mieroszewski przejął browar miejski i wydzierżawił przywilej produkcji piwa arendarzowi .
źródło: NKJP: Internet
Wbrew konstytucji sejmu piotrkowskiego 1536 r., zakazującej Żydom dzierżawy dochodów publicznych, w kahałach często lokowano kapitały magnackie, a zamożnym przedsiębiorcom żydowskim powierzano dzierżawy ceł i myt. Obok nich pojawili się arendarze folwarków i kluczy dóbr, karczem, młynów, gorzelni i browarów, [...]
źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. arendarz
arendarze
ndepr arendarze
depr D. arendarza
arendarzów
arendarzy
C. arendarzowi
arendarzom
B. arendarza
arendarzów
arendarzy
N. arendarzem
arendarzami
Ms. arendarzu
arendarzach
W. arendarzu
arendarze
ndepr arendarze
depr -
łac. śred. arendarius 'dzierżawca'
Od: arenda