wkopać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

swoim działaniem sprawić, że ktoś znalazł się w trudnej sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

wmanewrować
wrobić

	Teraz przez niego muszę się tłumaczyć z afery paliwowej, w którą mnie wkopał [...]. źródło: NKJP: Urszula Naleźny: Interesy pana K., Gazeta Krakowska, 2007-02-14
	Potem uświadomiłam sobie, że ja sama siebie wkopałam. Mojego drugiego oświadczenia już nikt nie brał pod uwagę. źródło: NKJP: Justyna Lewandowska: Zniknęły pieniądze, Gryf Wejcherowski, 2011
	Niestety, wkopały cię zeznania świadka. źródło: NKJP: Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010
	[...] był gliniarzem, ale jego partner z szefem wkopali go w taką kabałę, że pracę stracił od razu [...]. źródło: Internet: zakurzone-stronice.blogspot.com
	Panie ze zdjęcia wkopały mnie w jutrzejsze prezentowanie i analizowanie jednego z sonetów Shakespeare'a. źródło: Internet: photoblog.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

bezosobnik: wkopano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wkopmy
2 os.	wkop	wkopcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wkopałbym bym wkopał	wkopałabym bym wkopała	wkopałobym bym wkopało	wkopalibyśmy byśmy wkopali	wkopałybyśmy byśmy wkopały
2 os.	wkopałbyś byś wkopał	wkopałabyś byś wkopała	wkopałobyś byś wkopało	wkopalibyście byście wkopali	wkopałybyście byście wkopały
3 os.	wkopałby by wkopał	wkopałaby by wkopała	wkopałoby by wkopało	wkopaliby by wkopali	wkopałyby by wkopały

bezosobnik: wkopano by

bezokolicznik: wkopać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wkopawszy

gerundium: wkopanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wkopany

odpowiednik aspektowy: wkopywać

+

wkopać

+

KOGO + (w CO)

Zob. kopać