-
2.
pot. ekspresywnie o pacierzu - modlitwie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
- dziecinny; poranny, wieczorny paciorek
- klepać, mówić, odmawiać, zmówić paciorek
- złożyć/składać (ręce) jak do paciorka
-
Chłopczyk mówił paciorek, pobożnie składając rączki.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986
Afryka jest to kontynent zamieszkany przez polskich misjonarzy i poczciwe dzieci, które owi misjonarze uczą paciorka, maryjnych pieśni chóralnych i dobrych manier przy jedzeniu kaszki manny.
źródło: NKJP: Ludwik Stomma: TV Polonia, Polityka, 2007-10-27
Niebo wam, ludziom, wydaje się niebieską łąką, na której białe baranki gryzą trawkę, aniołki z pobożnie złożonymi rączkami mówią paciorki.
źródło: NKJP: Piotr Rowicki: Przed górami, przed lasami, 2005
Różaniec to nie jest bezmyślne klepanie paciorków, lecz rozpamiętywanie największych tajemnic w życiu Matki Bożej, to esencja Ewangelii.
źródło: NKJP: (HSZ): W Różańcu siła, Gazeta Krakowska, 2005-08-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. paciorek
paciorki
D. paciorka
paciorków
C. paciorkowi
paciorkom
B. paciorek
paciorki
N. paciorkiem
paciorkami
Ms. paciorku
paciorkach
W. paciorku
paciorki
-
Zob. pacierz