Jak korzystać ze słownika?

słuszny

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. uzasadniony

  • Definicja

    2.

    uzasadniony czymś i usprawiedliwiony
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Połączenia
    • słuszny protest, zarzut; słuszna decyzja, diagnoza, krytyka, ocena, opinia; słuszne przekonanie, prawo; oburzenie; słuszne oczekiwania, pretensje, roszczenia, żądania
    • słuszny i sprawiedliwy, słuszny i szlachetny, słuszny i uzasadniony, słuszny i zasadny, słuszny i zgodny z czymś; słuszny lub niesłuszny
  • Cytaty

    Jeżeli przychodzimy do przychodni w godzinach pracy lekarza i spotykamy się z odmową przyjęcia, wówczas możemy użyć różnych środków nacisku, aby nasze słuszne żądanie dotyczące opieki lekarskiej zostało jak najrychlej spełnione.

    źródło: NKJP: Maria Król-Fijewska: Stanowczo, łagodnie, bez lęku, 1996

    Jednak problem majątku państwowego istnieje. Za słuszniejsze i sprawiedliwsze niż klasyczna prywatyzacja niektóre partie uważają oddanie go w ręce obywateli czy pracowników, co ma wyzwolić przedsiębiorczość i doprowadzić do dobrobytu.

    źródło: NKJP: Danuta Zagrodzka: Nasze tango gospodarcze, Gazeta Wyborcza, 1993-08-27
  • Odmiana

    część mowy: przymiotnik


    Stopień równy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. słuszny
    		 słuszny
    		 słuszny
    		 słuszne
    		 słuszna
    D. słusznego
    		 słusznego
    		 słusznego
    		 słusznego
    		 słusznej
    C. słusznemu
    		 słusznemu
    		 słusznemu
    		 słusznemu
    		 słusznej
    B. słusznego
    		 słusznego
    		 słuszny
    		 słuszne
    		 słuszną
    N. słusznym
    		 słusznym
    		 słusznym
    		 słusznym
    		 słuszną
    Ms. słusznym
    		 słusznym
    		 słusznym
    		 słusznym
    		 słusznej
    W. słuszny
    		 słuszny
    		 słuszny
    		 słuszne
    		 słuszna
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. słuszni
    		 słuszni
    		 słuszne
    		 słuszne
    D. słusznych
    		 słusznych
    		 słusznych
    		 słusznych
    C. słusznym
    		 słusznym
    		 słusznym
    		 słusznym
    B. słusznych
    		 słusznych
    		 słusznych
    		 słuszne
    N. słusznymi
    		 słusznymi
    		 słusznymi
    		 słusznymi
    Ms. słusznych
    		 słusznych
    		 słusznych
    		 słusznych
    W. słuszni
    		 słuszni
    		 słuszne
    		 słuszne

    Stopień wyższy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. słuszniejszy
    		 słuszniejszy
    		 słuszniejszy
    		 słuszniejsze
    		 słuszniejsza
    D. słuszniejszego
    		 słuszniejszego
    		 słuszniejszego
    		 słuszniejszego
    		 słuszniejszej
    C. słuszniejszemu
    		 słuszniejszemu
    		 słuszniejszemu
    		 słuszniejszemu
    		 słuszniejszej
    B. słuszniejszego
    		 słuszniejszego
    		 słuszniejszy
    		 słuszniejsze
    		 słuszniejszą
    N. słuszniejszym
    		 słuszniejszym
    		 słuszniejszym
    		 słuszniejszym
    		 słuszniejszą
    Ms. słuszniejszym
    		 słuszniejszym
    		 słuszniejszym
    		 słuszniejszym
    		 słuszniejszej
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. słuszniejsi
    		 słuszniejsi
    		 słuszniejsze
    		 słuszniejsze
    D. słuszniejszych
    		 słuszniejszych
    		 słuszniejszych
    		 słuszniejszych
    C. słuszniejszym
    		 słuszniejszym
    		 słuszniejszym
    		 słuszniejszym
    B. słuszniejszych
    		 słuszniejszych
    		 słuszniejszych
    		 słuszniejsze
    N. słuszniejszymi
    		 słuszniejszymi
    		 słuszniejszymi
    		 słuszniejszymi
    Ms. słuszniejszych
    		 słuszniejszych
    		 słuszniejszych
    		 słuszniejszych
  • Pochodzenie

    płn. psł. *slušьnъ 'odpowiedni, stosowny, właściwy, porządny'

    Przymiotnik z przyrostkiem *-ьnъ od  psł.  *slušati ‘słuchać, przysłuchiwać się’, dial. płn. ‘być przynależnym, przysługiwać komuś, być stosownym, należytym, pasować’ (stąd  st.pol.  słuszać ‘słuchać; należeć się, godzić się, przysługiwać; należeć, przynależeć’).