-
1.
urzęd. osoba przeprowadzająca lustrację - kontrolę stanu i funkcjonowania czegoś -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
urzędy i ich funkcjonowanie -
hiperonimy: kontroler
-
- Badając dokumentację, natknąłem się na liczne braki i niedociągnięcia - wyjaśnia lustrator. - Stwierdzam brak protokołów z posiedzeń zarządu oraz brak dobrej struktury organizacyjnej.
źródło: NKJP: Arkadiusz Kaczmarek: Liczne braki i niedociągnięcia, Gazeta Poznańska, 2001-10-06
Prokuratura zarzuca Tadeuszowi K., między innymi wybranie mniej korzystnej oferty na wywóz nieczystości. Taki zarzut potwierdza opinia lustratorów, którzy kontrolowali kłodzką spółdzielnię.
źródło: NKJP: Piela Romuald: Dwa akty, jedna sprzedaż, Gazeta Wrocławska, 2004-04-22
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lustrator
lustratorzy
ndepr lustratory
depr D. lustratora
lustratorów
C. lustratorowi
lustratorom
B. lustratora
lustratorów
N. lustratorem
lustratorami
Ms. lustratorze
lustratorach
W. lustratorze
lustratorzy
ndepr lustratory
depr -
łac. lustrātor 'ten, kto przemierza coś; ten, kto przegląda coś'