zadośćuczynić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. komuś

  • 1.

    książk.  spowodować, że jakaś strata lub przykrość stała się dla kogoś mniej dotkliwa
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • synonimy:  wynagrodzić
    • zadośćuczynić krzywdzie; Bogu, ludziom, ofiarom, poszkodowanym; wszystkim
    • zadośćuczynić za krzywdy, za straty
  • [...] często nachodziła ją myśl, by choć materialnie zadośćuczynić, zwrócić pieniądze, przecież Sandra wszystkie swoje oszczędności wydała na leczenie Tomka, i teraz finansowo musi być jej ciężko.

    źródło: NKJP: Witold Horwath title Ultra Montana, 2005

    Chcąc zadośćuczynić szkody, sypał potem całymi garściami denary.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

    Chrystus zadośćuczynił Ojcu swojemu za grzechy wszystkich ludzi, począwszy od Adama i Ewy, aż po tych, którzy będą ostatnimi żyjącymi na ziemi.

    źródło: NKJP: Kinga Helena Szczurek: Katolicka nauka o czyśćcu i formy niesienia pomocy zmarłym, 2008

    W dobie wypracowanych już europejskich standardów ochrony mniejszości narodowych Polska ma moralny i pełnoprawny tytuł do ostatecznego zadośćuczynienia krzywdzie i represjom, którym zostali poddani nasi rodacy na Wschodzie.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie z 93. posiedzenia Senatu RP w dniu 4 marca 1997 r.

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zadośćuczynię
    zadośćuczynimy
    2 os. zadośćuczynisz
    zadośćuczynicie
    3 os. zadośćuczyni
    zadośćuczynią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zadośćuczyniłem
    +(e)m zadośćuczynił
    zadośćuczyniłam
    +(e)m zadośćuczyniła
    zadośćuczyniłom
    +(e)m zadośćuczyniło
    zadośćuczyniliśmy
    +(e)śmy zadośćuczynili
    zadośćuczyniłyśmy
    +(e)śmy zadośćuczyniły
    2 os. zadośćuczyniłeś
    +(e)ś zadośćuczynił
    zadośćuczyniłaś
    +(e)ś zadośćuczyniła
    zadośćuczyniłoś
    +(e)ś zadośćuczyniło
    zadośćuczyniliście
    +(e)ście zadośćuczynili
    zadośćuczyniłyście
    +(e)ście zadośćuczyniły
    3 os. zadośćuczynił
    zadośćuczyniła
    zadośćuczyniło
    zadośćuczynili
    zadośćuczyniły

    bezosobnik: zadośćuczyniono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zadośćuczyńmy
    2 os. zadośćuczyń
    zadośćuczyńcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zadośćuczyniłbym
    bym zadośćuczynił
    zadośćuczyniłabym
    bym zadośćuczyniła
    zadośćuczyniłobym
    bym zadośćuczyniło
    zadośćuczynilibyśmy
    byśmy zadośćuczynili
    zadośćuczyniłybyśmy
    byśmy zadośćuczyniły
    2 os. zadośćuczyniłbyś
    byś zadośćuczynił
    zadośćuczyniłabyś
    byś zadośćuczyniła
    zadośćuczyniłobyś
    byś zadośćuczyniło
    zadośćuczynilibyście
    byście zadośćuczynili
    zadośćuczyniłybyście
    byście zadośćuczyniły
    3 os. zadośćuczyniłby
    by zadośćuczynił
    zadośćuczyniłaby
    by zadośćuczyniła
    zadośćuczyniłoby
    by zadośćuczyniło
    zadośćuczyniliby
    by zadośćuczynili
    zadośćuczyniłyby
    by zadośćuczyniły

    bezosobnik: zadośćuczyniono by

    bezokolicznik: zadośćuczynić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zadośćuczyniwszy

    gerundium: zadośćuczynienie

  • bez ograniczeń + zadośćuczynić +
    (KOMU) + CO
    bez ograniczeń + zadośćuczynić +
    (KOMU) + za CO
    bez ograniczeń + zadośćuczynić +
    CZEMU
  • Od: zwrotu  uczynić zadość  /  zadość uczynić ; zob.  dosyć ,  czynić ;