-
1.
pot. pogard. osoba uważana za głupią i niezdolną -
- rzadziej daw. tłomok
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
Niekiedy stawała nago przed lustrem i czekała... Pan jednak przechodził obok jej drzwi obojętnie i tylko czasami mruczał pod nosem:
- Tłumok... Głupi tłumok!źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
Cały grad obelg sypie się na stróża porządku [...]. Idiota, kretyn, tłumok...
źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem, 1957
Mamy pewne trudności w dogadaniu się. Wychodzę na tłumoka - oni wprawdzie nie znają angielskiego (mimo że w szkołach to język obowiązkowy), ale mówią w czterech lokalnych dialektach. Trudno im więc pojąć, jak mogę nie znać tak podstawowego języka [...].
źródło: NKJP: Monika Witkowska: Wśród ryżowych pól, Gazeta Wyborcza, 1999-04-24
Wypowiadał kontrowersyjne i nic nieznaczące hasła, żeby zachwycić i zszokować niewykształconych tłumoków.
źródło: NKJP: Internet
Z bezkształtnego tłomoka przeobrażała się w czującą, wrażliwą kobietę [...].
źródło: NKJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tłumok
tłumocy
tłumokowie
ndepr tłumoki
depr D. tłumoka
tłumoków
C. tłumokowi
tłumokom
B. tłumoka
tłumoków
rzadziej tłumoki
N. tłumokiem
tłumokami
Ms. tłumoku
tłumokach
W. tłumoku
tłumocy
tłumokowie
ndepr tłumoki
depr -
Rzeczownik od czasownika tłumić ‘ściskać, zgniatać’ (zob.), z przyrostkiem -ok, prawdopodobnie z pierwotnym znaczeniem ‘to, co jest ściśnięte; to, co jest czymś napchane’