-
1.
duży, nieforemny pakunek z rzeczy zawiniętych w jakiś materiał -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku -
- ciężki, duży, ogromny, pękaty, wielki tobół
- tobół z bielizną, z dobytkiem, z odzieżą, z pościelą
- toboły i pakunki, toboły i plecaki, toboły i skrzynie, toboły i walizy
- kobiety, ludzie z tobołami
- dźwigać, nieść/nosić tobół; rozpakować, taszczyć toboły
- objuczony, obładowany tobołami
- uginać się pod tobołem
- siąść/siedzieć na tobołach
-
Terey powierzył małemu chłopcu ubranie zwinięte w tobół, a sam popłynął z nurtem, [...]
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Ludzie jednak nie potrafili ukryć swojej paniki. [...] kręcili się tu i tam, dźwigając na plecach jakieś toboły, porzucając je w polu i wracając śpiesznie do domów po nowy ładunek.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
Objuczeni tobołami z ubraniami, pościelą i starymi butami, ślizgając się na mokrych kamieniach, przemaszerowaliśmy drogą przez górę Żabią, a potem chodziliśmy od chałupy do chałupy oferując nasze nędzarskie towary.
źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
Była to niewielka karawana podróżna, prowadząca kilkanaście wielbłądów, objuczonych całą górą tobołów i worów.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Z panem Biegankiem w Abisynii, 1962
Toboły z workowego płótna lub starych koców, wielkie i bezkształtne, Bóg jeden wie, co kryjące. Pół Polski jeździło z tobołami, a do Krakowa, na miejskie place targowe, z okolicznych wsi zjeżdżały tobolaste baby.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Zapomniany Kraków, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tobół
toboły
D. tobołu
tobołów
C. tobołowi
tobołom
B. tobół
toboły
N. tobołem
tobołami
Ms. tobole
tobołach
W. tobole
toboły
-
psł. *tobola (ż) 'torba, worek, sakwa'