prukwa

  • pot.  starsza kobieta, w stosunku do której mówiący odczuwa negatywne emocje i chce je wyrazić
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    płeć


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    starzenie się

  • hiperonimy:  kobieta
    • stara prukwa
  • Kochanka sobie znalazła, stara prukwa.

    źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1997

    Antenka to taka sfrustrowana stara prukwa, która dzieci nie ma, więc nie ma się czym zająć i wymyśla różne pierdoły...

    źródło: NKJP: Internet

    [...] odmówiłem, gdy fryzjer z miasta chciał kupić moje włosy na perukę dla swojej żony. [...] Bo włosy wprawdzie odrosną, ale najpierw będzie je nosiła fryzjerowa. Wiesz, która, ta tleniona prukwa, o której mówią, że całe życie leży na kanapie i rozmawia przez telefon.

    źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. prukwa
    prukwy
    D. prukwy
    prukw
    C. prukwie
    prukwom
    B. prukwę
    prukwy
    N. prukwą
    prukwami
    Ms. prukwie
    prukwach
    W. prukwo
    prukwy
  • Od dźwiękonaśladowczego  prukać  'wydalać głośno gazy' (Bańk)

CHRONOLOGIZACJA:
1912, SJPWar
Pierwotne znaczenie zoologiczne. Por. jednak SJPWar s.v.  pruchwa ,  prufa .
Data ostatniej modyfikacji: 13.11.2020