prukwa
-
pot. starsza kobieta, w stosunku do której mówiący odczuwa negatywne emocje i chce je wyrazić
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
starzenie się -
hiperonimy: kobieta
-
- stara prukwa
-
Kochanka sobie znalazła, stara prukwa.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1997
Antenka to taka sfrustrowana stara prukwa, która dzieci nie ma, więc nie ma się czym zająć i wymyśla różne pierdoły...
źródło: NKJP: Internet
[...] odmówiłem, gdy fryzjer z miasta chciał kupić moje włosy na perukę dla swojej żony. [...] Bo włosy wprawdzie odrosną, ale najpierw będzie je nosiła fryzjerowa. Wiesz, która, ta tleniona prukwa, o której mówią, że całe życie leży na kanapie i rozmawia przez telefon.
źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. prukwa
prukwy
D. prukwy
prukw
C. prukwie
prukwom
B. prukwę
prukwy
N. prukwą
prukwami
Ms. prukwie
prukwach
W. prukwo
prukwy
-
Od dźwiękonaśladowczego prukać 'wydalać głośno gazy' (Bańk)
Pierwotne znaczenie zoologiczne. Por. jednak SJPWar s.v. pruchwa , prufa .